ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙ ΝΤΟΥΒΡΟΥΤΖΑ Ο OMEGAs Bye
Ρεπό σήμερα, λέω ας πάω μια βόλτα από Ελευσίνα μεριά να το δω επιτέλους από κοντά μιας και πριν 6 μήνες που πήγα δεν υπήρχε...
Παρκάρω τη μάχιμη πάπια, και μπαίνω μέσα στο κατάστημα, αρχίζουν τα εγκεφαλικά επεισόδια διαδοχικά, τα βλέπω, με βλέπουν κι αυτά, ακόμα πιο όμορφο στην πραγματικότητα απ' ότι στις φωτογραφίες. Ερχεται ο ευγενέστατος υπάλληλος, πιάνουμε λίγο κουβέντα, "μπορείτε να το κάνετε και βόλτα αν θέλετε" μου λέει...μου το αφήνει στο πάρκινγκ.
Ανεβαίνω επάνω, το σηκώνω από το σταντ ανετότατα, ρε σίγουρα είναι 230 κιλά αυτό; Κουμπώνω στη σέλα χέρια πόδια σε φυσικές γωνίες, η σέλα όσο σκληρή πρέπει και με χώρο να κινήσαι επάνω της. Είμαι σίγουρος ότι και η σύζυγος θα ευχαριστηθεί και την δική της που είναι μεγάλη και πλατιά. Τα πόδια πατάνε χαλαρά και τα δύο κάτω με τις πατούσες όχι με τις μύτες, το ρεζερεβουάρ με αγκαλιάζει και μου δίνει αίσθηση προστασίας χωρίς να με κρύβει. Οι διακόπτες εκεί που πρέπει, όπως πρέπει και όπως έχουμε συνηθήσει οι παλιοί. Το πολυόργανο στο ύψος των ματιών χωρίς να κουράζει πληρέστατο. Η ζελατίνα όσο ψηλή πρέπει, βλέπω από πάνω της στο κέντρο του δρόμου...πατάω μίζα...
Ρε τι είναι αυτό; Παίρνει μπρος με την σκέψη και κρατάει ρελαντί αμέσως. Ηχος ξεσηκωτικός, στ' αυτιά μου έρχεται μια μίξη από σφύριγμα τρικύλινδρου Triumph και ράθυμου τετρακύλινδρου Kawasaki !! Δεν υπάρχουν μηχανικοί θόρυβοι και η λειτουργία είναι βελούδινη...ξεκινάω, σταματώ στην πόρτα να ελέγξω, ρε σίγουρα είναι 230 κιλά αυτό; *****ός συμπλέκτης, ανθρώπινος, τον αφήνω και ρολλάρω στο κέντρο της Ελευσίνα με κίνηση, μου φαίνεται πανάλαφρο όπως ρολλάρει, δεν με προβληματίζει. Ο δρόμος ανοίγει και το μηχανάκι ανεβάζει πολύ πρόθυμα στροφές, χωρίς να το καταλάβω κινούμαι με 120, ρε σίγουρα είναι 230 κιλά αυτό;
Τραβάω προς Μέγαρα, και στις στροφές του Λουτρόπυργου μπαίνει ακλόνητο απλά μετακινόντας το σώμα μου, τιμόνι, τροχοί, πλαίσιο, αναρτήσεις δεν με φοβίζουν καθόλου και μου εμπνέουν τεράστια εμπιστοσύνη με όσα και να πηγαίνω. Οι κακοτεχνίες και οι λακούβες είναι σαν να τις περνάω με μαγικό χαλί, καμμία ανησυχία. Μετά το Μεγάλο Πεύκο που ο δρόμος είναι γυαλιστερός, τσαρουχώνω επίτηδες τα φρένα, εξαιρετική αίσθηση του φρεναρίσματος, το ABS δεν ενεργοποιήθηκε καν, βοηθάνε πολύ οι απίστευτες δαγκάνες που φοράει...
Μπαίνω εθνική από Μέγαρα και ανοίγω γκάζι, ρε σίγουρα είναι 230 κιλά αυτό; Το μοτέρ ανεβάζει με άνεση που με ξαφνιάζει, ρε σίγουρα είναι δικύλινδρο; Οι ταχύτητες κουμπώνουν πολύ θετικά δεν υπάρχουν "νεκρές" ανάμεσα στις σχέσεις, ο αέρας δεν με ενοχλεί, τον καταλαβαίνω αλλά δεν με ενοχλεί, ανεβάζω μέχρι τα 160 περίπου, απίστευτη ευστροφία για 2Κ, γυρνάει λες και έχει άλλους δυο κυλίνδρους καβάτζα...κατεβάζω ταχύτητες στα διόδια και πάλι θετικό και ακριβές το κιβώτιο. Παίζω ανάμεσα στις νταλίκες με την άνεση του παπιού, χωρίς φόβο και με εμπιστοσύνη στο σύνολο. Ρε σίγουρα είναι 230 κιλά αυτό;
Παίρνω το δρόμο για το κατάστημα. Θλίψη, πρέπει να το γυρίσω τώρα ρε γαμώτο; Δεθήκαμε τρελά τα δυο μας, έχουν περάσει 6 μοτοσυκλέτες από τα χέρια μου (YAMAHA SUPER TENERE 750, BMW R1100GS, BMW R1150RT, SUZUKI V-STROM 650, TRANSALP 600/650, CBF 600 και αναρίθμητα παπιά) τέτοια αίσθηση δεσίματος δεν είχα με καμμιά τους, και είμαι ειλικρινέστατος. Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να του προσάψω είναι η απαράδεκτη τάπα του ρεζερβουάρ που είναι ίδια με του Transalp και πρέπει να την αφαιρείς για τον ανεφοδιασμό, και με tank bag είναι λίγο άβολο να το κάνεις, αλλά αγάπη χωρίς πείσματα δεν έχει νοστιμάδα χαχαχα.
Μπαίνω στο κατάστημα με ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά, "που πληρώνω;" ρωτάω και σκάμε στα γέλια με τα παιδιά εκεί...
Εν κατακλείδι, οι Ιταλοί με τα κινέζικα κεφάλαια, έφτιαξαν μια μοτοσυκλέτα όμορφη (υποκειμενικό) εύκολη, που χτυπάει ευθέως στον μέσο ευρωπαίο μοτοσυκλετιστή, σ' αυτόν που δεν θέλει σκοτούρες, που θέλει να ταξιδεύει άνετα χωρίς να διακτινίζεται και να έχει εύκολο και φθηνό σέρβις. Την θεωρώ εξαιρετικά τίμια για αυτό που προσφέρει, στην τιμή που το προσφέρει. Το προξενιό ήταν επιτυχημένο το λοιπόν και θα έρθουμε εις γάμον κοινωνία, θα περάσουμε όμορφα και θα ταξιδέψουμε παρέα, με απλά λόγια βρήκα την μοτοσυκλέτα που φτιάξανε για ΕΜΕΝΑ για τα δικά μου ΘΕΛΩ, και θα κλείσω τα μάτια μου μαζί της. Στοχεύω στην αγορά της γύρω στο Φεβρουάριο-Μάρτιο να ξεχρεώσω το παπί πρώτα !
ΥΓ. Δεν έχω λόγια για τα παιδιά στη ZEN ONE...το έχω ξαναπεί άλλωστε, ευγενέστατοι, κατατοπιστικοί, θετικοί, σε βαθμό που να με κάνουν να ντρέπομαι και να νιώθω γέρος χαχαχαχα, σας ευχαριστώ είστε ωραίοι συνεχίστε έτσι και δεν θα χάσετε !
ΥΓ2. Η γυναίκα μου μόλις γύρισα στο σπίτι, μου είπε ότι λάμπω από χαρά και ότι έχει καιρό να με δει έτσι !!! Εμ έτσι είναι 6 χρόνια χωρίς μοτοσυκλέτα για λόγους υγείας είναι πολλά !