Συμβαίνει τώρα....

[wheelboy]

ναι

Ίσως αυτό να έχει βοηθήσει στο να μην έχεις σοβαρά συμπτώματα!

Περαστικά και πάλι!!!

 

[Beast]

Περαστικά!!!

 

[User V]

Παναγιώτη @R.E.H υπομονή και με το καλό πάλι στην οικογενειακή σας γαλήνη.
Υγεία σε όλους σας!

 

[Iraklis174]

Περαστικά όλα καλά θα πάνε

 

[thenos]

Φραπεδιά ,να δούμε και κάνα μωρο

Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Έχουν περάσει δυο ώρες και ακόμα φραπέδες βλέπουμε...

 

[giamar]

Έχουν περάσει δυο ώρες και ακόμα φραπέδες βλέπουμε...

Το θες το κωλαρακι σου κι εσυ,το τραβάει ο οργανισμός σου δλδ

 

[Red Shogun]

@R.E.H περαστικά σύντροχε όσο το δυνατόν γρηγορότερα όλα να επανέλθουν στους φυσιολογικούς ρυθμούς τους. Όλα καλά!

Μέσα στην εβδομάδα θα κλείσω και εγώ για το εμβόλιο...ρώτησα τον γιατρό μου είπε Pfizer...είναι το πιο μελετημένο απ' όλα...κάμποσοι φίλοι έκαναν το Pfizer, στην 2η δόση μόνο λίγο αδιαθεσία (είναι και πιο δυνατή βέβαια), αλλά κατά τα άλλα κομπλέ...ένας που έκανε το Johnson (μονοδοσικό) για κανά 2 μέρες λίγο κομμένος, μετά κομπλέ όλα.

Λοιπόν, let's do this υποθέτω...

 

[thenos]

Το θες το κωλαρακι σου κι εσυ,το τραβάει ο οργανισμός σου δλδ

Εγώ φταίω ωρέ ή εσύ που τάζεις μωράκια...?

 

[R.E.H]

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές ...

Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να προσέχετε.

 

[Red Shogun]

Edit: απλά έχω μια απορία ρε παιδιά, έστω ότι πχ κάνω το εμβόλιο την τάδε μέρα και πέφτουν τα μέτρα για τους ανεμβολίαστους σε εστίαση, δουλειές κλπ.

Εγώ αν πχ έχω κάνει μόνο την 1η δόση, και δεν έχω κάνει ακόμα την 2η, θεωρούμαι ακόμα ανεμβολίαστος; Δηλαδή θα έχω θέμα με τα μέτρα που θα εφαρμοστούν; Ή αναγκαστικά πρέπει να κάνω και τις 2 δόσεις για να είμαι κομπλέ; Γιατί στο Pfizer νομίζω μετά από 3 εβδομάδες κάνεις την 2η.

Ξέρω ότι στην 1η δόση απλά έχεις κάποιο % προστασία αλλά όχι φουλ προστασία.

 

[R.E.H]

Εγώ φταίω ωρέ ή εσύ που τάζεις μωράκια...?

εγώ μωράκια ακούω και μωράκια δεν βλέπω ....

"η οδύσσεια ενός εγκλεισμένου "

 

[giamar]

Ναι θεωρεισαι ανεμβολιαστος ακόμα .
Σε 15 μέρες κάνεις τη δεύτερη και θέλει άλλες 14 για να πιάσει και να θεωρηθείς εμβολιασμενος

 

[giamar]

εγώ μωράκια ακούω και μωράκια δεν βλέπω ....

"η οδύσσεια ενός εγκλεισμένου "

Άμα ήξερα ότι ψήνεστε τόσο θα ανέβαζα ρε αλάνια

 

[Red Shogun]

Ναι θεωρεισαι ανεμβολιαστος ακόμα .
Σε 15 μέρες κάνεις τη δεύτερη και θέλει άλλες 14 για να πιάσει και να θεωρηθείς εμβολιασμενος

Δεν θα περάσει έτσι....θα τους το εξηγήσω εγώ το όνειρο..........

 

[Red Shogun]

Θα τους πω να βάλουν και λίγο ενισχυτικό οκτανίων μέσα να πάρει τα πάνω του το εμβόλιο.....σε 2 μέρες +3000% προστασία από κάθε κορονοϊο.

 

[Drake Ramore]

Εγώ φταίω ωρέ ή εσύ που τάζεις μωράκια...?

Μοναχοφάης!
Δεν λέει "οριστε να πιούμε ένα καφέ να δουμε τα μωράκια"
μοστράρει μονο τον καφέ

Αλλά τι περιμένεις; Πενφές...παλιοχαρακθήρας

 

[giamar]

Θα τους πω να βάλουν και λίγο ενισχυτικό οκτανίων μέσα να πάρει τα πάνω του το εμβόλιο.....σε 2 μέρες +3000% προστασία από κάθε κορονοϊο.

Πιστοποιητικό βγάζεις την άλλη μέρα όμως.
Είπαμε όμως ,το εμβόλιο δεν είναι κάτι που θα σε κάνει άτρωτο απέναντι στον ιό ,το ξες κιόλας.
Και θα νοσήσεις και κολλ-ass.
Απλά δεν θα το περάσεις βαριά.
Οπότε το νου σου ,τα μέτρα σε συνωστισμό (κι όχι της Σμύρνης απαραίτητα )πρέπει να τα τηρείς για καλό δικό σου πρωταπολα

 

[Timos_Tsamis]

Περαστικά φίλε, καλή δύναμη!

 

[Red Shogun]

Πιστοποιητικό βγάζεις την άλλη μέρα όμως.
Είπαμε όμως ,το εμβόλιο δεν είναι κάτι που θα σε κάνει άτρωτο απέναντι στον ιό ,το ξες κιόλας.
Και θα νοσήσεις και κολλ-ass.
Απλά δεν θα το περάσεις βαριά.
Οπότε το νου σου ,τα μέτρα σε συνωστισμό (κι όχι της Σμύρνης απαραίτητα )πρέπει να τα τηρείς για καλό δικό σου πρωταπολα

Το ξέρω, μου τα είπε και ο γιατρός....σε προστατεύει ουσιαστικά από το να μην την πατήσεις άσχημα, απλά προσοχή και πάλι...κυρίως για ευπαθείς άτομα. Τα μέτρα τα προσέχω και τώρα...σε μαγαζιά για ψώνια κλπ με μάσκα, όταν βγαίνω έξω, αντισηπτικό πριν κάτσω, αντισηπτικό αφού πληρώσω κλπ.

Εν τέλει αν καβαλάς Suzuki άκουσα δεν κολλάς....

 

[apache]

Τρίτη μέρα καραντίνας, τα όποια συμπτώματα της ασθένειας σταμάτησαν μετά την πρώτη μέρα, πλέον απλά μετράμε μέρες για την ελευθερία ….





Όλα ξεκίνησαν με ένα μικρό, ανεπαίσθητο συνάχι, και την εμμονή της συζύγου να μου κάνει τεστ …





Το πρώτο σόκ ήρθε όταν άκουσα την σύζυγο που μου είχε κάνει το “σελφ τεστ” την Τετάρτη το απόγευμα να φωνάζει αγχωμένη “ο μπαμπάς είναι θετικός, ο μπαμπάς είναι θετικός” …





Δεν ένιωσα φόβο, μόνο μια παγωμάρα …


Φόρεσα διπλή μάσκα και αποσύρθηκα στο γραφείο μου προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη …





Δεύτερο τεστ στο καπάκι αρνητικό, τρίτο το ίδιο, κάνουν τεστ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, αρνητικά ….





Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το πρώτο τεστ έδειξε λάθος αποτέλεσμα …





Η σύζυγος αναλαμβάνει την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ, καραντίνα, εγώ και τα παιδιά, η σύζυγος δεν χρειάζεται μας ενημερώνουν λόγω εμβολιασμού….


Επίσης μας συνέστησαν να πάμε να κάνουμε ραπιντ τεστ …





Αποφασίζουν να με κλείσουν στο υπνοδωμάτιο μου …


Εκεί θα είναι για τις επόμενες 10 μέρες η απομόνωση μου …





Η σύζυγος ξεκινάει την διαδικασία της απολύμανσης του σπιτιού χωρίς σταματημό μέχρι αργά το βράδυ ….





Εγώ δεν νιώθω κάτι, δεν νιώθω άρρωστος …





Η σύζυγος έχει πείσει τον εαυτό της ότι το τεστ ήταν λάθος, δεν θέλει να το πιστέψει …





Ξημερώνει Πέμπτη, ετοιμάζομαι και πετάγομαι με την μηχανή για να κάνω το τεστ, μου λένε σε κάνα 2ωρο θα σας ενημερώσουμε …





Επιστρέφω σπίτι, και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι το Himalayan θα μείνει από μπαταρία μέχρι να βγω από την καραντίνα (έχει είδη 2 εβδομάδες σε ακινησία) …





Ότι νάνε ….





Μπαίνω πάλι στην φυλακή μου και περιμένω ….


Κοιτάω το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τουλάχιστον 1 φορά κάθε 5 λεπτά, τίποτα, δεν μου έχει έρθει απάντηση …





Στην ώρα πάνω με καλεί άγνωστο νούμερο στο κινητό …





Το απαντάω, ήταν από το διαγνωστικό που έκανα το τεστ, με ενημερώνουν ότι είμαι θετικός και μου δίνουν ένα κωδικό για να ανοίξω το αρχείο που θα μου στείλουν με το αποτέλεσμα …





Γίνεται και η επίσημη ανακοίνωση στο σπίτι και οι όποιες ελπίδες γκρεμίζονται …





Η σύζυγος αναλαμβάνει εκ νέου την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ και εγώ πρέπει να πάρω τηλέφωνο με όσους ήρθα κοντά τις τελευταίες μέρες …





Δέν είναι εύκολο, καθόλου εύκολο …


Πώς λες στον άλλο ότι μπορεί να τον κόλλησες …


Να έχει τον νου του, να προσέχει …





Δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι η αιτία που κάποιος αγαπημένος, φίλος, άγνωστος νόσησε εξαιτίας μου …





Οι αντιδράσεις αναμενόμενες …


Από υποστηρικτικές, αδιάφορες, μέχρι χαιρέκακες.





Αφού πέρασε αυτό ήρθε η ώρα να το ανακοινώσω και στην μάνα …


Αγχώθηκε, στεναχωρήθηκε, είναι μακριά …





Το τι έχει περάσει μαζί με τον πατέρα από μένα …





Πόσα χρόνια τους έχω κόψει με τις ανακοινώσεις μου κατα καιρούς;





Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε, χαράματα, πετάξτε με μέχρι το Μ. Πεύκο φεύγω για Κόσοβο …


Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε πάλι χαράματα, Παντρεύομαι ….





Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε την χάσαμε …………………………








Σειρά έχει ό μικρότερος αδερφός ο οποίος προσπαθεί να διακωμωδήσει την κατάσταση, “δεν σου είπε η μάνα ότι κόλλησες επειδή δεν φοράς ζακέτα εκεί που τριγυρνάς με την μηχανή” μου λέει.


Βάλαμε και οι δυο τα γέλια …





Στην συνέχεια έχει σειρά η επικοινωνία με ιατρούς για να δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε και τι να προσέξουμε …





Η μέρα περνάει ήρεμα, αν δεν έκανα το τεστ δεν θα καταλάβαινα ότι είχα νοσήσει με τον τρισκατάρατο …





Δεν έχω αγχωθεί γιατί δεν αισθάνομαι άρρωστος αλλά κατά το απογευματάκι αρχίζω να ανεβάζω δέκατα …





Αρχίζουν διάφορες σκέψεις να περνάνε από το μυαλό μου …


Οι μετρήσεις με το οξύμετρο και το θερμόμετρο δίνουν και παίρνουν …





Η αγωνία και το άγχος αιωρείται σε όλο το σπίτι ..





Ο “πυρετός” δεν πέφτει …


Περνάει 1 ώρα, 2, 3 …


Στην τέταρτη ώρα κατά τις 11 δείχνει νορμάλ θερμοκρασία …





Όλα και όλοι ηρεμούν και θα μπορέσουμε να πάμε όλοι για ύπνο …





Έκτοτε όλα είναι φυσιολογικά εκτός από τον εγκλεισμό μου





Στο σπίτι ζούμε ένα 3χρονο αγοράκι, μια 15χρονη έφηβη, ένας 18χρονο παλικάρι, η σύζυγος, εγώ, δύο σκυλιά, και ένα χελωνάκι ….





Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω τα παγωμένα βλέμματα γεμάτα αγωνία όταν το μάθαμε …


Ούτε την αγωνία στα πρόσωπα τους …





Το πέρασα, το περνάω, πιθανών όσο πιο ανώδυνα γίνεται, δεν μπορώ να φανταστώ τι σκέψεις έκαναν και κάνουν και τι νιώθουν οι συνάνθρωποι μας που ζορίζονται, που νοσηλεύονται, που δεν μπορούν να πάρουν ανάσα …





Εγώ το μόνο που έχω να διαχειριστώ είναι τον εγκλεισμό σε ένα δωμάτιο, το δικό μου Κωσταλέξι …





Το οποίο με ζορίζει αφάνταστα όσο περνάνε οι ώρες, οι μέρες …





Είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά από τους αγαπημένους σου …





Είναι πολύ δύσκολο να ακούς τον μικρό τρίχρονο γιο σου που δεν καταλαβαίνει την κατάσταση να σου χτυπάει την πόρτα να του ανοίξεις να μπεί …





Είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπεις να πασχίζει να ανοίξει την σίτα από την μπαλκονόπορτα και να σε κοιτάει με ένα βλέμμα όλο παράπονο …





Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να πάρεις μια αγκαλιά τους ανθρώπους που αγαπάς, γιατί θες να τους προστατεύσεις …





Πώς το εξηγείς αυτό σε ένα μωρό;





Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να κάτσεις στο τραπέζι μαζί τους να φας ….





Είναι πολύ δύσκολο να προστατεύεις αυτούς που αγαπάς …





Είναι πολύ δύσκολο να συμπεριφερθεί ως νοήμον άνθρωπος …





Είναι πολύ δύσκολο το να ζεις κλεισμένος σε ένα δωμάτιο λες και είναι απομόνωση σε φυλακή …





Να σου χτυπάνε την πόρτα.


Να αφήνουν τον δίσκο απο έξω.


Να περιμένεις μερικά δευτερόλεπτα να απομακρυνθούν.


Να ανοίγεις την πόρτα δειλά δειλά για να πάρεις τον δίσκο και να ανταλλάξεις ένα βλέμμα …





Και όλα αυτά που μου φαίνονται εμένα βουνό, να είναι πολύ εύκολα για κάποιον που πασχίζει να πάρει μια ανάσα ….





Διάβαζα για το πόσο μοναχική είναι αυτή η ασθένεια …


Αν δεν το ζούσα δεν θα το πίστευα …





Όλες τις ασθένειες τις περνάς μόνος σου εννοείτε, αλλά αυτή έχει μια διαφορά δεν έχεις υποστήριξη, δεν έχεις ένα χέρι να σφίγγει το δικό σου να σου δώσει δύναμη, δεν έχεις μια αγκαλιά, δεν έχεις κάποιον να κάτσει μαζί σου και να σου κάνει παρέα …





Είσαι μόνος σου …


Όχι απαραίτητα γιατί οι άλλοι φοβούνται αλλά γιατί εσύ φοβάσαι μην τους κάνεις κακό …





Γιατί πρέπει να συμπεριφερθείς υπεύθυνα, να μην σκεφθείς για μια φορά μόνο τον εαυτό σου …





Μου φαίνεται αδιανόητη η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ που παρατηρώ μέσα από τον εγκλεισμό μου με την οποία διάφοροι συνάνθρωποι μου αντιμετωπίζουν το όλο θέμα ….





Εύχομαι σε όλους να το περάσουν πιο εύκολα και πιο ανώδυνα από ότι το περνάω εγώ …





Εύχομαι να παραμερίσουν το εγώ τους και να δουν τα πράγματα πιο λογικά …





Εύχομαι να συμπεριφερθούν όλοι υπεύθυνα, όπως αρμόζει σε αυτή την παλιοκατάσταση που ζούμε…





Εύχομαι σε όλους να είστε καλά …





Εγώ τον πρώτο στόχο τον πέτυχα να περάσω αλώβητος από αυτές τις συμπληγάδες για να μπορέσω να συνεχίσω να φροντίζω αυτούς που με έχουν ανάγκη …








Δώστε μια αγκαλιά και ένα φιλί σε αυτούς που αγαπάτε με την κάθε ευκαιρία που σας δίνετε …


Δώστε ένα φιλί στην σύντροφο σας κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, έτσι χωρίς λόγο …


Δείξτε σε όλους πόσο τους αγαπάτε …


Μην αφήνεται κάτι για αργότερα…


Βρείτε χρόνο για τους αγαπημένους σας …


Μην θεωρείτε τίποτα δεδομένο …


Καθίστε και ακούστε με προσοχή τον συνομιλητή σας ακόμα και αν δεν συμφωνείτε μαζί του …


Σφίξτε το χέρι ενός φίλου …


Προστατεύστε τους αγαπημένους σας και όχι μόνο …











Να προσέχετε, αν όχι για σας, για τους ανθρώπους που σας αγαπάνε …

Πωωωω ρε φίλε, δεν έχω λόγια....