thenos
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.332
- Ηλικία
- 48
- Όνομα
- Θανάσης
Απλά μην βγάλεις το κράνος...Το να φύγω είναι εύκολο. Τις συνέπειες του γυρισμού φοβάμαι
(για καμιά βδομάδα...)
Συμβαίνει τώρα....
- Thread starter dim-bob
- Ημερομηνία δημιουργίας
(για καμιά βδομάδα...)
Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.784
- Ηλικία
- 25
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
The power of dreams... τέλος! Στριταδικο θα παρω! Έκλεισε το θέμα!
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
apache
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 24.178
- Ηλικία
- 60
- Περιοχή
- AΘΗΝΑ
- Μοτοσυκλέτα
-
BMW R1200GSA
KOVE MAVERICK 500 X
- Όνομα
- Mανώλης
- Περιοχή
- Κορυδαλλός
Ναι οκ ξαπλώσε μισή ώρα....Θα σου περάσει...The power of dreams... τέλος! Στριταδικο θα παρω! Έκλεισε το θέμα!
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Τελευταία επεξεργασία:
SHOOTER045
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 12.101
- Ηλικία
- 49
- Περιοχή
- ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ /ΠΕΛΛΑΣ
- Μοτοσυκλέτα
- GLX 90
- Όνομα
- ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
- Περιοχή
- Ν.ΠΕΛΛΑΣ
Έχει κάτι Μπούσα 1gen,σε τιμές χώμαThe power of dreams... τέλος! Στριταδικο θα παρω! Έκλεισε το θέμα!
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.784
- Ηλικία
- 25
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Το πήρα για βόλτα από Πορταριά ως Χάνια.....κάτι που μου έκανε ΤΡΕΛΗ εντύπωση είναι οτι η μηχανή ζυγίζει 200 κιλά, και πράγματι σταματημένος ήτανε βαριά, αλλά στην οδήγηση απλά ΔΕΝ ένιωθα βάρος....
Σαν όλο το βάρος της μοτοσυκλέτας να το "μεταφράζει" σε στιβαρότητα στον δρόμο....μου άρεσε...
@apache εσείς οι δεσπότες...οι πεμφεδάκιδες...είστε περίεργοι παγκόζμιοι τύποι....βέβαια όχι αρκετά παγκόΖμιοι όσο το Σουτζούκι Αντρέςς 125
Σαν όλο το βάρος της μοτοσυκλέτας να το "μεταφράζει" σε στιβαρότητα στον δρόμο....μου άρεσε...
@apache εσείς οι δεσπότες...οι πεμφεδάκιδες...είστε περίεργοι παγκόζμιοι τύποι....βέβαια όχι αρκετά παγκόΖμιοι όσο το Σουτζούκι Αντρέςς 125
Τελευταία επεξεργασία:
Timos_Tsamis
member
- Δημοσιεύσεις
- 565
- Ηλικία
- 26
- Περιοχή
- Agrinio
- Μοτοσυκλέτα
-
Honda CBR600 F4i 2002
Honda CB400 Super Four 1992
- Όνομα
- Tsamis Timoleon
- Περιοχή
- Agrinio
Ρε ρώτα και κανέναν που το καβαλάει τόσο καιρό... Οι δεσποτάδες δεν σε βλέπουν καν μόλις το μάθεις! Μόνο γλέντια με αυτό το μηχανάκι και σε στροφές και σε ευθείες και φορτωμένος και δικάβαλος και μόνος!
Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.784
- Ηλικία
- 25
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Ρε μου άρεσε πολύ σου λέω! Επίσης, υπέροχος ο ήχος του 4κύλινδρου μέσα από το κράνος....
- Δημοσιεύσεις
- 19.460
- Περιοχή
- Λεπτοκαρυά Κατερίνη
- Μοτοσυκλέτα
- Voge 300 & Αστρέα Grand 100 σε μπλε
- Όνομα
- Γιαννης
- Περιοχή
- Pieria
Φραπεδιά ,να δούμε και κάνα μωρο
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
- Δημοσιεύσεις
- 19.460
- Περιοχή
- Λεπτοκαρυά Κατερίνη
- Μοτοσυκλέτα
- Voge 300 & Αστρέα Grand 100 σε μπλε
- Όνομα
- Γιαννης
- Περιοχή
- Pieria
Πάρτε και τραγουδάκι μαζι
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.213
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Τρίτη μέρα καραντίνας, τα όποια συμπτώματα της ασθένειας σταμάτησαν μετά την πρώτη μέρα, πλέον απλά μετράμε μέρες για την ελευθερία ….
Όλα ξεκίνησαν με ένα μικρό, ανεπαίσθητο συνάχι, και την εμμονή της συζύγου να μου κάνει τεστ …
Το πρώτο σόκ ήρθε όταν άκουσα την σύζυγο που μου είχε κάνει το “σελφ τεστ” την Τετάρτη το απόγευμα να φωνάζει αγχωμένη “ο μπαμπάς είναι θετικός, ο μπαμπάς είναι θετικός” …
Δεν ένιωσα φόβο, μόνο μια παγωμάρα …
Φόρεσα διπλή μάσκα και αποσύρθηκα στο γραφείο μου προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη …
Δεύτερο τεστ στο καπάκι αρνητικό, τρίτο το ίδιο, κάνουν τεστ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, αρνητικά ….
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το πρώτο τεστ έδειξε λάθος αποτέλεσμα …
Η σύζυγος αναλαμβάνει την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ, καραντίνα, εγώ και τα παιδιά, η σύζυγος δεν χρειάζεται μας ενημερώνουν λόγω εμβολιασμού….
Επίσης μας συνέστησαν να πάμε να κάνουμε ραπιντ τεστ …
Αποφασίζουν να με κλείσουν στο υπνοδωμάτιο μου …
Εκεί θα είναι για τις επόμενες 10 μέρες η απομόνωση μου …
Η σύζυγος ξεκινάει την διαδικασία της απολύμανσης του σπιτιού χωρίς σταματημό μέχρι αργά το βράδυ ….
Εγώ δεν νιώθω κάτι, δεν νιώθω άρρωστος …
Η σύζυγος έχει πείσει τον εαυτό της ότι το τεστ ήταν λάθος, δεν θέλει να το πιστέψει …
Ξημερώνει Πέμπτη, ετοιμάζομαι και πετάγομαι με την μηχανή για να κάνω το τεστ, μου λένε σε κάνα 2ωρο θα σας ενημερώσουμε …
Επιστρέφω σπίτι, και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι το Himalayan θα μείνει από μπαταρία μέχρι να βγω από την καραντίνα (έχει είδη 2 εβδομάδες σε ακινησία) …
Ότι νάνε ….
Μπαίνω πάλι στην φυλακή μου και περιμένω ….
Κοιτάω το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τουλάχιστον 1 φορά κάθε 5 λεπτά, τίποτα, δεν μου έχει έρθει απάντηση …
Στην ώρα πάνω με καλεί άγνωστο νούμερο στο κινητό …
Το απαντάω, ήταν από το διαγνωστικό που έκανα το τεστ, με ενημερώνουν ότι είμαι θετικός και μου δίνουν ένα κωδικό για να ανοίξω το αρχείο που θα μου στείλουν με το αποτέλεσμα …
Γίνεται και η επίσημη ανακοίνωση στο σπίτι και οι όποιες ελπίδες γκρεμίζονται …
Η σύζυγος αναλαμβάνει εκ νέου την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ και εγώ πρέπει να πάρω τηλέφωνο με όσους ήρθα κοντά τις τελευταίες μέρες …
Δέν είναι εύκολο, καθόλου εύκολο …
Πώς λες στον άλλο ότι μπορεί να τον κόλλησες …
Να έχει τον νου του, να προσέχει …
Δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι η αιτία που κάποιος αγαπημένος, φίλος, άγνωστος νόσησε εξαιτίας μου …
Οι αντιδράσεις αναμενόμενες …
Από υποστηρικτικές, αδιάφορες, μέχρι χαιρέκακες.
Αφού πέρασε αυτό ήρθε η ώρα να το ανακοινώσω και στην μάνα …
Αγχώθηκε, στεναχωρήθηκε, είναι μακριά …
Το τι έχει περάσει μαζί με τον πατέρα από μένα …
Πόσα χρόνια τους έχω κόψει με τις ανακοινώσεις μου κατα καιρούς;
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε, χαράματα, πετάξτε με μέχρι το Μ. Πεύκο φεύγω για Κόσοβο …
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε πάλι χαράματα, Παντρεύομαι ….
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε την χάσαμε …………………………
Σειρά έχει ό μικρότερος αδερφός ο οποίος προσπαθεί να διακωμωδήσει την κατάσταση, “δεν σου είπε η μάνα ότι κόλλησες επειδή δεν φοράς ζακέτα εκεί που τριγυρνάς με την μηχανή” μου λέει.
Βάλαμε και οι δυο τα γέλια …
Στην συνέχεια έχει σειρά η επικοινωνία με ιατρούς για να δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε και τι να προσέξουμε …
Η μέρα περνάει ήρεμα, αν δεν έκανα το τεστ δεν θα καταλάβαινα ότι είχα νοσήσει με τον τρισκατάρατο …
Δεν έχω αγχωθεί γιατί δεν αισθάνομαι άρρωστος αλλά κατά το απογευματάκι αρχίζω να ανεβάζω δέκατα …
Αρχίζουν διάφορες σκέψεις να περνάνε από το μυαλό μου …
Οι μετρήσεις με το οξύμετρο και το θερμόμετρο δίνουν και παίρνουν …
Η αγωνία και το άγχος αιωρείται σε όλο το σπίτι ..
Ο “πυρετός” δεν πέφτει …
Περνάει 1 ώρα, 2, 3 …
Στην τέταρτη ώρα κατά τις 11 δείχνει νορμάλ θερμοκρασία …
Όλα και όλοι ηρεμούν και θα μπορέσουμε να πάμε όλοι για ύπνο …
Έκτοτε όλα είναι φυσιολογικά εκτός από τον εγκλεισμό μου
Στο σπίτι ζούμε ένα 3χρονο αγοράκι, μια 15χρονη έφηβη, ένας 18χρονο παλικάρι, η σύζυγος, εγώ, δύο σκυλιά, και ένα χελωνάκι ….
Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω τα παγωμένα βλέμματα γεμάτα αγωνία όταν το μάθαμε …
Ούτε την αγωνία στα πρόσωπα τους …
Το πέρασα, το περνάω, πιθανών όσο πιο ανώδυνα γίνεται, δεν μπορώ να φανταστώ τι σκέψεις έκαναν και κάνουν και τι νιώθουν οι συνάνθρωποι μας που ζορίζονται, που νοσηλεύονται, που δεν μπορούν να πάρουν ανάσα …
Εγώ το μόνο που έχω να διαχειριστώ είναι τον εγκλεισμό σε ένα δωμάτιο, το δικό μου Κωσταλέξι …
Το οποίο με ζορίζει αφάνταστα όσο περνάνε οι ώρες, οι μέρες …
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά από τους αγαπημένους σου …
Είναι πολύ δύσκολο να ακούς τον μικρό τρίχρονο γιο σου που δεν καταλαβαίνει την κατάσταση να σου χτυπάει την πόρτα να του ανοίξεις να μπεί …
Είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπεις να πασχίζει να ανοίξει την σίτα από την μπαλκονόπορτα και να σε κοιτάει με ένα βλέμμα όλο παράπονο …
Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να πάρεις μια αγκαλιά τους ανθρώπους που αγαπάς, γιατί θες να τους προστατεύσεις …
Πώς το εξηγείς αυτό σε ένα μωρό;
Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να κάτσεις στο τραπέζι μαζί τους να φας ….
Είναι πολύ δύσκολο να προστατεύεις αυτούς που αγαπάς …
Είναι πολύ δύσκολο να συμπεριφερθεί ως νοήμον άνθρωπος …
Είναι πολύ δύσκολο το να ζεις κλεισμένος σε ένα δωμάτιο λες και είναι απομόνωση σε φυλακή …
Να σου χτυπάνε την πόρτα.
Να αφήνουν τον δίσκο απο έξω.
Να περιμένεις μερικά δευτερόλεπτα να απομακρυνθούν.
Να ανοίγεις την πόρτα δειλά δειλά για να πάρεις τον δίσκο και να ανταλλάξεις ένα βλέμμα …
Και όλα αυτά που μου φαίνονται εμένα βουνό, να είναι πολύ εύκολα για κάποιον που πασχίζει να πάρει μια ανάσα ….
Διάβαζα για το πόσο μοναχική είναι αυτή η ασθένεια …
Αν δεν το ζούσα δεν θα το πίστευα …
Όλες τις ασθένειες τις περνάς μόνος σου εννοείτε, αλλά αυτή έχει μια διαφορά δεν έχεις υποστήριξη, δεν έχεις ένα χέρι να σφίγγει το δικό σου να σου δώσει δύναμη, δεν έχεις μια αγκαλιά, δεν έχεις κάποιον να κάτσει μαζί σου και να σου κάνει παρέα …
Είσαι μόνος σου …
Όχι απαραίτητα γιατί οι άλλοι φοβούνται αλλά γιατί εσύ φοβάσαι μην τους κάνεις κακό …
Γιατί πρέπει να συμπεριφερθείς υπεύθυνα, να μην σκεφθείς για μια φορά μόνο τον εαυτό σου …
Μου φαίνεται αδιανόητη η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ που παρατηρώ μέσα από τον εγκλεισμό μου με την οποία διάφοροι συνάνθρωποι μου αντιμετωπίζουν το όλο θέμα ….
Εύχομαι σε όλους να το περάσουν πιο εύκολα και πιο ανώδυνα από ότι το περνάω εγώ …
Εύχομαι να παραμερίσουν το εγώ τους και να δουν τα πράγματα πιο λογικά …
Εύχομαι να συμπεριφερθούν όλοι υπεύθυνα, όπως αρμόζει σε αυτή την παλιοκατάσταση που ζούμε…
Εύχομαι σε όλους να είστε καλά …
Εγώ τον πρώτο στόχο τον πέτυχα να περάσω αλώβητος από αυτές τις συμπληγάδες για να μπορέσω να συνεχίσω να φροντίζω αυτούς που με έχουν ανάγκη …
Δώστε μια αγκαλιά και ένα φιλί σε αυτούς που αγαπάτε με την κάθε ευκαιρία που σας δίνετε …
Δώστε ένα φιλί στην σύντροφο σας κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, έτσι χωρίς λόγο …
Δείξτε σε όλους πόσο τους αγαπάτε …
Μην αφήνεται κάτι για αργότερα…
Βρείτε χρόνο για τους αγαπημένους σας …
Μην θεωρείτε τίποτα δεδομένο …
Καθίστε και ακούστε με προσοχή τον συνομιλητή σας ακόμα και αν δεν συμφωνείτε μαζί του …
Σφίξτε το χέρι ενός φίλου …
Προστατεύστε τους αγαπημένους σας και όχι μόνο …
Να προσέχετε, αν όχι για σας, για τους ανθρώπους που σας αγαπάνε …
Όλα ξεκίνησαν με ένα μικρό, ανεπαίσθητο συνάχι, και την εμμονή της συζύγου να μου κάνει τεστ …
Το πρώτο σόκ ήρθε όταν άκουσα την σύζυγο που μου είχε κάνει το “σελφ τεστ” την Τετάρτη το απόγευμα να φωνάζει αγχωμένη “ο μπαμπάς είναι θετικός, ο μπαμπάς είναι θετικός” …
Δεν ένιωσα φόβο, μόνο μια παγωμάρα …
Φόρεσα διπλή μάσκα και αποσύρθηκα στο γραφείο μου προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη …
Δεύτερο τεστ στο καπάκι αρνητικό, τρίτο το ίδιο, κάνουν τεστ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, αρνητικά ….
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το πρώτο τεστ έδειξε λάθος αποτέλεσμα …
Η σύζυγος αναλαμβάνει την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ, καραντίνα, εγώ και τα παιδιά, η σύζυγος δεν χρειάζεται μας ενημερώνουν λόγω εμβολιασμού….
Επίσης μας συνέστησαν να πάμε να κάνουμε ραπιντ τεστ …
Αποφασίζουν να με κλείσουν στο υπνοδωμάτιο μου …
Εκεί θα είναι για τις επόμενες 10 μέρες η απομόνωση μου …
Η σύζυγος ξεκινάει την διαδικασία της απολύμανσης του σπιτιού χωρίς σταματημό μέχρι αργά το βράδυ ….
Εγώ δεν νιώθω κάτι, δεν νιώθω άρρωστος …
Η σύζυγος έχει πείσει τον εαυτό της ότι το τεστ ήταν λάθος, δεν θέλει να το πιστέψει …
Ξημερώνει Πέμπτη, ετοιμάζομαι και πετάγομαι με την μηχανή για να κάνω το τεστ, μου λένε σε κάνα 2ωρο θα σας ενημερώσουμε …
Επιστρέφω σπίτι, και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι το Himalayan θα μείνει από μπαταρία μέχρι να βγω από την καραντίνα (έχει είδη 2 εβδομάδες σε ακινησία) …
Ότι νάνε ….
Μπαίνω πάλι στην φυλακή μου και περιμένω ….
Κοιτάω το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τουλάχιστον 1 φορά κάθε 5 λεπτά, τίποτα, δεν μου έχει έρθει απάντηση …
Στην ώρα πάνω με καλεί άγνωστο νούμερο στο κινητό …
Το απαντάω, ήταν από το διαγνωστικό που έκανα το τεστ, με ενημερώνουν ότι είμαι θετικός και μου δίνουν ένα κωδικό για να ανοίξω το αρχείο που θα μου στείλουν με το αποτέλεσμα …
Γίνεται και η επίσημη ανακοίνωση στο σπίτι και οι όποιες ελπίδες γκρεμίζονται …
Η σύζυγος αναλαμβάνει εκ νέου την επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ και εγώ πρέπει να πάρω τηλέφωνο με όσους ήρθα κοντά τις τελευταίες μέρες …
Δέν είναι εύκολο, καθόλου εύκολο …
Πώς λες στον άλλο ότι μπορεί να τον κόλλησες …
Να έχει τον νου του, να προσέχει …
Δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι η αιτία που κάποιος αγαπημένος, φίλος, άγνωστος νόσησε εξαιτίας μου …
Οι αντιδράσεις αναμενόμενες …
Από υποστηρικτικές, αδιάφορες, μέχρι χαιρέκακες.
Αφού πέρασε αυτό ήρθε η ώρα να το ανακοινώσω και στην μάνα …
Αγχώθηκε, στεναχωρήθηκε, είναι μακριά …
Το τι έχει περάσει μαζί με τον πατέρα από μένα …
Πόσα χρόνια τους έχω κόψει με τις ανακοινώσεις μου κατα καιρούς;
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε, χαράματα, πετάξτε με μέχρι το Μ. Πεύκο φεύγω για Κόσοβο …
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε πάλι χαράματα, Παντρεύομαι ….
Πατέρα, Μάνα, ξυπνήστε την χάσαμε …………………………
Σειρά έχει ό μικρότερος αδερφός ο οποίος προσπαθεί να διακωμωδήσει την κατάσταση, “δεν σου είπε η μάνα ότι κόλλησες επειδή δεν φοράς ζακέτα εκεί που τριγυρνάς με την μηχανή” μου λέει.
Βάλαμε και οι δυο τα γέλια …
Στην συνέχεια έχει σειρά η επικοινωνία με ιατρούς για να δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε και τι να προσέξουμε …
Η μέρα περνάει ήρεμα, αν δεν έκανα το τεστ δεν θα καταλάβαινα ότι είχα νοσήσει με τον τρισκατάρατο …
Δεν έχω αγχωθεί γιατί δεν αισθάνομαι άρρωστος αλλά κατά το απογευματάκι αρχίζω να ανεβάζω δέκατα …
Αρχίζουν διάφορες σκέψεις να περνάνε από το μυαλό μου …
Οι μετρήσεις με το οξύμετρο και το θερμόμετρο δίνουν και παίρνουν …
Η αγωνία και το άγχος αιωρείται σε όλο το σπίτι ..
Ο “πυρετός” δεν πέφτει …
Περνάει 1 ώρα, 2, 3 …
Στην τέταρτη ώρα κατά τις 11 δείχνει νορμάλ θερμοκρασία …
Όλα και όλοι ηρεμούν και θα μπορέσουμε να πάμε όλοι για ύπνο …
Έκτοτε όλα είναι φυσιολογικά εκτός από τον εγκλεισμό μου
Στο σπίτι ζούμε ένα 3χρονο αγοράκι, μια 15χρονη έφηβη, ένας 18χρονο παλικάρι, η σύζυγος, εγώ, δύο σκυλιά, και ένα χελωνάκι ….
Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω τα παγωμένα βλέμματα γεμάτα αγωνία όταν το μάθαμε …
Ούτε την αγωνία στα πρόσωπα τους …
Το πέρασα, το περνάω, πιθανών όσο πιο ανώδυνα γίνεται, δεν μπορώ να φανταστώ τι σκέψεις έκαναν και κάνουν και τι νιώθουν οι συνάνθρωποι μας που ζορίζονται, που νοσηλεύονται, που δεν μπορούν να πάρουν ανάσα …
Εγώ το μόνο που έχω να διαχειριστώ είναι τον εγκλεισμό σε ένα δωμάτιο, το δικό μου Κωσταλέξι …
Το οποίο με ζορίζει αφάνταστα όσο περνάνε οι ώρες, οι μέρες …
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά από τους αγαπημένους σου …
Είναι πολύ δύσκολο να ακούς τον μικρό τρίχρονο γιο σου που δεν καταλαβαίνει την κατάσταση να σου χτυπάει την πόρτα να του ανοίξεις να μπεί …
Είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπεις να πασχίζει να ανοίξει την σίτα από την μπαλκονόπορτα και να σε κοιτάει με ένα βλέμμα όλο παράπονο …
Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να πάρεις μια αγκαλιά τους ανθρώπους που αγαπάς, γιατί θες να τους προστατεύσεις …
Πώς το εξηγείς αυτό σε ένα μωρό;
Είναι πολύ δύσκολο να μην μπορείς να κάτσεις στο τραπέζι μαζί τους να φας ….
Είναι πολύ δύσκολο να προστατεύεις αυτούς που αγαπάς …
Είναι πολύ δύσκολο να συμπεριφερθεί ως νοήμον άνθρωπος …
Είναι πολύ δύσκολο το να ζεις κλεισμένος σε ένα δωμάτιο λες και είναι απομόνωση σε φυλακή …
Να σου χτυπάνε την πόρτα.
Να αφήνουν τον δίσκο απο έξω.
Να περιμένεις μερικά δευτερόλεπτα να απομακρυνθούν.
Να ανοίγεις την πόρτα δειλά δειλά για να πάρεις τον δίσκο και να ανταλλάξεις ένα βλέμμα …
Και όλα αυτά που μου φαίνονται εμένα βουνό, να είναι πολύ εύκολα για κάποιον που πασχίζει να πάρει μια ανάσα ….
Διάβαζα για το πόσο μοναχική είναι αυτή η ασθένεια …
Αν δεν το ζούσα δεν θα το πίστευα …
Όλες τις ασθένειες τις περνάς μόνος σου εννοείτε, αλλά αυτή έχει μια διαφορά δεν έχεις υποστήριξη, δεν έχεις ένα χέρι να σφίγγει το δικό σου να σου δώσει δύναμη, δεν έχεις μια αγκαλιά, δεν έχεις κάποιον να κάτσει μαζί σου και να σου κάνει παρέα …
Είσαι μόνος σου …
Όχι απαραίτητα γιατί οι άλλοι φοβούνται αλλά γιατί εσύ φοβάσαι μην τους κάνεις κακό …
Γιατί πρέπει να συμπεριφερθείς υπεύθυνα, να μην σκεφθείς για μια φορά μόνο τον εαυτό σου …
Μου φαίνεται αδιανόητη η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ που παρατηρώ μέσα από τον εγκλεισμό μου με την οποία διάφοροι συνάνθρωποι μου αντιμετωπίζουν το όλο θέμα ….
Εύχομαι σε όλους να το περάσουν πιο εύκολα και πιο ανώδυνα από ότι το περνάω εγώ …
Εύχομαι να παραμερίσουν το εγώ τους και να δουν τα πράγματα πιο λογικά …
Εύχομαι να συμπεριφερθούν όλοι υπεύθυνα, όπως αρμόζει σε αυτή την παλιοκατάσταση που ζούμε…
Εύχομαι σε όλους να είστε καλά …
Εγώ τον πρώτο στόχο τον πέτυχα να περάσω αλώβητος από αυτές τις συμπληγάδες για να μπορέσω να συνεχίσω να φροντίζω αυτούς που με έχουν ανάγκη …
Δώστε μια αγκαλιά και ένα φιλί σε αυτούς που αγαπάτε με την κάθε ευκαιρία που σας δίνετε …
Δώστε ένα φιλί στην σύντροφο σας κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, έτσι χωρίς λόγο …
Δείξτε σε όλους πόσο τους αγαπάτε …
Μην αφήνεται κάτι για αργότερα…
Βρείτε χρόνο για τους αγαπημένους σας …
Μην θεωρείτε τίποτα δεδομένο …
Καθίστε και ακούστε με προσοχή τον συνομιλητή σας ακόμα και αν δεν συμφωνείτε μαζί του …
Σφίξτε το χέρι ενός φίλου …
Προστατεύστε τους αγαπημένους σας και όχι μόνο …
Να προσέχετε, αν όχι για σας, για τους ανθρώπους που σας αγαπάνε …
- Δημοσιεύσεις
- 19.460
- Περιοχή
- Λεπτοκαρυά Κατερίνη
- Μοτοσυκλέτα
- Voge 300 & Αστρέα Grand 100 σε μπλε
- Όνομα
- Γιαννης
- Περιοχή
- Pieria
Περαστικά τρελό αγόρι ,θα περάσει κι αυτό
SHOOTER045
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 12.101
- Ηλικία
- 49
- Περιοχή
- ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ /ΠΕΛΛΑΣ
- Μοτοσυκλέτα
- GLX 90
- Όνομα
- ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
- Περιοχή
- Ν.ΠΕΛΛΑΣ
Περαστικά και αγύριστα ρε
- Δημοσιεύσεις
- 3.855
- Μοτοσυκλέτα
- Multistrada 1200s DVT
- Όνομα
- Yannis
- Περιοχή
- Ελευσίνα
Drake Ramore
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 10.891
- Όνομα
- .
Περαστικά φίλε!
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.213
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.213
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
είναι ζόρικο ...
αλλά αναγκαίο ...
Drake Ramore
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 10.891
- Όνομα
- .
Δυστυχώς το εμβόλιο παρότι έχει 95% προστασία στην Α, στην Δ μετάλλαξη πέφτει κάπου στο 65% προστασίας. Ίσως η επαναληπτική τρίτη δόση που θα βγάλουν να έχει μέσα και τα καινούρια στελέχη για να πιάνει και την Δ.
Παρόλα αυτά όμως το εμβόλιο βοηθάει στην ήπια νόσηση. Πιθανόν εν μέρει και λόγο αυτού δεν νιώθεις άρρωστος.
Το κακό είναι που πρέπει να κάτσεις μέσα επειδή είσαι μεταδοτικός. Λιγότερο μεν απο ανεμβολίαστους, αλλά και πάλι θέτεις τους άλλους σε κίνδυνο.
grigoris gs
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.506
- Ηλικία
- 51
- Περιοχή
- ΠΑΤΡΑ ΑΧΑΙΑΣ
- Μοτοσυκλέτα
- GS ADVE
- Όνομα
- ΓΡΗΓΟΡΗΣ
- Περιοχή
- ΠΑΤΡΑ ΑΧΑΙΑΣ
Εύχομαι περαστικά και να το περάσεις όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα. Υπομονή και δύναμη.
Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk