Δεν το παρακολούθησα όλο το θρεντ αλλά με μια γρήγορη ματιά βλέπω ότι έχετε καταλήξει κάποιοι σε δύο κατηγορίες των άκρων μόνο...
Ήθελα απλά να πω ότι υπάρχουν και οι μέσες καταστάσεις που πιστεύω είναι η ευνοϊκότερες,, σίγουρα τα πολλά μηδενικά (από 6 και πάνω) σπάνια βγαίνουν με τίμιες δουλειές Αλλά υπάρχουν και όλοι αυτοί που ξεκίνησαν φτωχοί, με τρύπια παπούτσια στο σχολείο, καθόλου χρήματα για φροντιστήριο μηδέν γονική υποστήριξη σε ότι αφορά την παιδεία και πάραυτα σήμερα αυτά τα παιδιά είναι, δικηγόροι, γιατροί, άριστοι μηχανικοί ή μεγαλοκαταστηματαρχες κτλ κτλ, αυτοί νομίζω είσαστε, είμαστε, είναι, οι καλύτεροι, διότι και έχουν αποκτήσει πέντε φράγκα και τα έχουν αποκτήσει με την αξία τους και αυτό σαν συναίσθημα είναι φανταστικό, να βλέπεις να ανταμείβοντε όλοι οι κόποι σου.
Από την άλλη τώρα, μην ξεχνάτε πως υπάρχουν και άνθρωποι χωρίς οράματα χωρίς προσδοκίες και δεν διεκδικούν πολλά πολλά, από επιλογή,, δεν έμειναν τελείως φτωχοί αλλά δεν έχουν αξιοποιήσει και κατάλληλα την ζωή τους,, πόσους κλασικούς τεμπέληδες ξέρετε; Έλα, πείτε... Πόσους ξέρουμε που εδώ και δεκαετίες στα μέρη μας δεν έχουν αλλάξει καθόλου, πόσοι έχουν βολευτεί στο να τους αρκούν 20€ στην τσέπη για να έχουν για το καφενείο,, πόσοι βρήκαν 50 πρόβατα από των πατέρα τους και δεν τα κάνανε ποτέ 100,πόσοι βρήκαν 3 χωράφια έτοιμα και δεν τα κάναν 5 και κάποιοι πούλησαν και τα 3 υπάρχον,,άνθρωποι χωρίς όρεξη χωρίς όνειρα άνθρωποι του καναπέ που έχουν συμβιβαστεί με τα 500€,, αυτήν την γενιά δημιούργησαν δυστυχώς και μεθοδευμενα θα έλεγα. Σίγουρα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις από ανθρώπους που όντως είχαν όνειρα και προσδοκίες και λόγω κακόν καταστάσεων δεν προχώρησαν, αυτούς να λυπάστε και να συμπονειτε !!