User C
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.737
@Sapiokaravo FJR
Εχω την ατυχία να ζω δίπλα ακριβώς σε εκκλησία. Αυτό σημαίνει πως σε ενα θεοκρατικό κράτος όπου η θρησκεία έχει την μεγαλύτερη κοινωνική, οικονομικη και πολιτική δύναμη να είμαι υποχρεωμένος να ανεχτώ κάθε φανατικό Ταλιμπάν ακόμη και αυτούς που τον υπόλοιπο χρόνο το παίζουν άθεοι αλλά το βράδυ του Πάσχα αναφωνούν με χαρά "Allahu Akbar"...εεεε λάθος "Χριστός Ανέστη". Οχι δεν ζω στο Αφγανιστάν αλλά τελικά δεν έχει και μεγάλη διαφορά από την χωρά που ζω.
Σήμερα λοιπόν, Σάββατο πρωι πρωι η καμπάνα άρχισε να βαράει 07:00 και σταμάτησε 07:05....Βγήκα από τον κήπο στον δρόμο, γύρισε ο παππάς με κοιτάξε, τον κοίταξα...έχουμε και μια προϊστορία. Οταν ήρθε σε αυτή την εκκλησία ο νέος παπάς μετά το θάνατου του παλιού (δεν είχα καμμιά ευθύνη για τον θάνατό του, το ορκίζομαι), την πρώτη Κυριακή το πρωί χτυπήσε την καμπάνα για 2 ολόκληρα λεπτά. Μετά την λειτουργεία την ώρα που έφευγε τον πιανω και του λέω "Κοίταξε να δεις, καταλαβαινώ το marketing της εκκλησίας, αλλά σε παρακαλώ επειδή είμαστε σε μια πόλη με πολλούς κατοίκους, καλό θα είναι να μην είναι τόσο επιθετικό. Οποιος θέλει να έρθει θα έρθει είτε χτυπάει για 2 λεπτά είτε για 30 δευτερόλεπτα". "Εμένα η δουλειά μου είναι να την χτυπάω και θα την χτυπάω όσο θέλω", μου απάντησε με περισσιό θράσσος. Το επόμενο Σάββατο το βράδυ λοιπόν κόβεται το καλώδιο του ρεύματος της καμπάνας (ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΩΣ, αλήθεια σας λέω) και έτσι την Κυριακή είχαμε ησυχία. Την επόμενη εβδομάδα ξανά για δυο λεπτά η καμπάνα. Τον ξαναπιάνω "υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να καταλάβουν και άνθρωποι που αρνούνται την πραγματικότητα" του λέω...Για άλλη μια φορά το καλώδιο κομμένο και πλεον η καμπάνα την Κυριακή χτυπάει σε νορμάλ πλαίσια.
Σήμερα λοιπόν δεν είχαμε στιχομυθία. Αρκούσαν τα βλέμματα. Αυριο το πρωι ομως έρχεται η χειρότερη μέρα για κάποιον που δεν τρώει αρνιά, κατσίκια. Γενικά η μεγαλή εβδομάδα είναι η εβδομαδα των παθων για εμένα. Ο καβγάς ξεκινάει από την Δευτερα. Από που θα παρουμε το αρνι/κατσικι, γιατί θα το πάρουμε, πως θα το παρουμε, που θα το βαλουμε, πως θα το φτιαξουμε, πόσο θα είναι! Guys μια ολοκληρη εβδομάδα συζητηση για το φαγητο της Κυριακής που τελικά από τα 11 άτομα μόνο τέσσερις τρώνε αρνι/κατσίκι και αυτοί οι τέσσερις στο τραπέζι τελικά δεν τρώνε γιατί τσιμπούν κατά το "Για δες καιρο που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει" (το σούβλισμα ντε)...Τι σημαίνει το σούβλισμα...Να έχω ένα πτώμα στο ψυγειο μου για 2-3 μέρες και τα αναψυκτικά μου/μπυρες μου εκτός. Να έλεγξει ο αρχιψηστης το καταλληλότερο σημείο για να μεταφέρω την ψησταριά σε εκείνο το σημείο για να μην έχει αέρα, να ανεχτώ κάθε αστείο γιατί δεν τρώωι αρνί σουβλιστό, να ανεχτω τους καβγάδες της πεθεράς μου με τον πεθερό μου για το ψησίμο, για το μέγεθος του αρνιού, για το λίπος, για τα καρβουνα, γιατι ο Ερμης είναι Αναδρομος και η Αφροδίτη στον Κρόνο, για το δέσιμο, για την ταχύτητα περιστροφής και γιατί δεν είναι στο χωριό της εκείνη την ώρα (κανείς δεν την κρατάει με το ζόρι). Να τελειώσει το ψήσιμο και να τα αφήσουν όλα π********να εκεί που έψηναν με αποτέλεσμα εγώ να πρέπει να μεταφέρω ξανά την ψησταριά στην θέση της, να πλύνω να φύγουν οι μυρωδιες, να μαζέψω τον αμάζευτο γιατί αυτοί ροχαλίζουν και βογγάνε από το πολύ φαί.
Το καλύτερο Πασχα της ζωής μου ήταν το 2020 που είμασταν ολοι κλεισμένοι.
Πείτε τα δικά σας (γιατί αν συνεχίσω να γράφω δεν θα τελειωσω ποτέ)
Εχω την ατυχία να ζω δίπλα ακριβώς σε εκκλησία. Αυτό σημαίνει πως σε ενα θεοκρατικό κράτος όπου η θρησκεία έχει την μεγαλύτερη κοινωνική, οικονομικη και πολιτική δύναμη να είμαι υποχρεωμένος να ανεχτώ κάθε φανατικό Ταλιμπάν ακόμη και αυτούς που τον υπόλοιπο χρόνο το παίζουν άθεοι αλλά το βράδυ του Πάσχα αναφωνούν με χαρά "Allahu Akbar"...εεεε λάθος "Χριστός Ανέστη". Οχι δεν ζω στο Αφγανιστάν αλλά τελικά δεν έχει και μεγάλη διαφορά από την χωρά που ζω.
Σήμερα λοιπόν, Σάββατο πρωι πρωι η καμπάνα άρχισε να βαράει 07:00 και σταμάτησε 07:05....Βγήκα από τον κήπο στον δρόμο, γύρισε ο παππάς με κοιτάξε, τον κοίταξα...έχουμε και μια προϊστορία. Οταν ήρθε σε αυτή την εκκλησία ο νέος παπάς μετά το θάνατου του παλιού (δεν είχα καμμιά ευθύνη για τον θάνατό του, το ορκίζομαι), την πρώτη Κυριακή το πρωί χτυπήσε την καμπάνα για 2 ολόκληρα λεπτά. Μετά την λειτουργεία την ώρα που έφευγε τον πιανω και του λέω "Κοίταξε να δεις, καταλαβαινώ το marketing της εκκλησίας, αλλά σε παρακαλώ επειδή είμαστε σε μια πόλη με πολλούς κατοίκους, καλό θα είναι να μην είναι τόσο επιθετικό. Οποιος θέλει να έρθει θα έρθει είτε χτυπάει για 2 λεπτά είτε για 30 δευτερόλεπτα". "Εμένα η δουλειά μου είναι να την χτυπάω και θα την χτυπάω όσο θέλω", μου απάντησε με περισσιό θράσσος. Το επόμενο Σάββατο το βράδυ λοιπόν κόβεται το καλώδιο του ρεύματος της καμπάνας (ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΩΣ, αλήθεια σας λέω) και έτσι την Κυριακή είχαμε ησυχία. Την επόμενη εβδομάδα ξανά για δυο λεπτά η καμπάνα. Τον ξαναπιάνω "υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να καταλάβουν και άνθρωποι που αρνούνται την πραγματικότητα" του λέω...Για άλλη μια φορά το καλώδιο κομμένο και πλεον η καμπάνα την Κυριακή χτυπάει σε νορμάλ πλαίσια.
Σήμερα λοιπόν δεν είχαμε στιχομυθία. Αρκούσαν τα βλέμματα. Αυριο το πρωι ομως έρχεται η χειρότερη μέρα για κάποιον που δεν τρώει αρνιά, κατσίκια. Γενικά η μεγαλή εβδομάδα είναι η εβδομαδα των παθων για εμένα. Ο καβγάς ξεκινάει από την Δευτερα. Από που θα παρουμε το αρνι/κατσικι, γιατί θα το πάρουμε, πως θα το παρουμε, που θα το βαλουμε, πως θα το φτιαξουμε, πόσο θα είναι! Guys μια ολοκληρη εβδομάδα συζητηση για το φαγητο της Κυριακής που τελικά από τα 11 άτομα μόνο τέσσερις τρώνε αρνι/κατσίκι και αυτοί οι τέσσερις στο τραπέζι τελικά δεν τρώνε γιατί τσιμπούν κατά το "Για δες καιρο που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει" (το σούβλισμα ντε)...Τι σημαίνει το σούβλισμα...Να έχω ένα πτώμα στο ψυγειο μου για 2-3 μέρες και τα αναψυκτικά μου/μπυρες μου εκτός. Να έλεγξει ο αρχιψηστης το καταλληλότερο σημείο για να μεταφέρω την ψησταριά σε εκείνο το σημείο για να μην έχει αέρα, να ανεχτώ κάθε αστείο γιατί δεν τρώωι αρνί σουβλιστό, να ανεχτω τους καβγάδες της πεθεράς μου με τον πεθερό μου για το ψησίμο, για το μέγεθος του αρνιού, για το λίπος, για τα καρβουνα, γιατι ο Ερμης είναι Αναδρομος και η Αφροδίτη στον Κρόνο, για το δέσιμο, για την ταχύτητα περιστροφής και γιατί δεν είναι στο χωριό της εκείνη την ώρα (κανείς δεν την κρατάει με το ζόρι). Να τελειώσει το ψήσιμο και να τα αφήσουν όλα π********να εκεί που έψηναν με αποτέλεσμα εγώ να πρέπει να μεταφέρω ξανά την ψησταριά στην θέση της, να πλύνω να φύγουν οι μυρωδιες, να μαζέψω τον αμάζευτο γιατί αυτοί ροχαλίζουν και βογγάνε από το πολύ φαί.
Το καλύτερο Πασχα της ζωής μου ήταν το 2020 που είμασταν ολοι κλεισμένοι.
Πείτε τα δικά σας (γιατί αν συνεχίσω να γράφω δεν θα τελειωσω ποτέ)