Περί μεγάλων on-off ο λογος,είναι ικανά για χωμάτινα όνειρα;

[πυξιδας990]

τα μηχανακια που σχεδιαστηκαν να μπαινουν χωμα,δηλ οι εταιριες καναν και κει δοκιμες,ενα εμπειρο ματι τα καταλαβαινει αμεσως...
Αυτο φαινεται απο το πως θα ειναι οταν ξαπλωσει,αν εχει σπασει πλαστικα ή ειναι ευκαπτα και δεν σπαζουν,απο την προστασια που εχουν διαφορα προστατευτικα και δεν ειναι εκει για μουρη,απο τις λαβες για το σηκωσεις κτλπ,απ τις προστασιες ζωτικων μερων μην μεινεις προξενος εκει πανω,απ την προνοηση του εργοστασιου μην συναντησεις περιεργες βενζινες,απ τη συμπεριφορα των αναρτησεων και των φρενων σε μια δυσκολη στιγμη και πολλα αλλα....

επισης το χωμα θελει προπονημενο σωμα και προπονημενο χωματινο μυαλο....
αν δεν εχεις το πρωτο ακομα και ενα 250αρακι θα σου φανει βαριδι να το σηκωσεις στην 5η αρση,απεναντιας ενα 240 κιλων με τις καταλληλες λαβες σηκωνεται αν εισαι προπονημενος,πολυ ευκολα
επισης για το δευτερο θελει ωρες πτησεις,που συνεπαγεται κεφι και θετικο μυαλο στην πρωτη δυσκολια..

παλιοτερα με τα 950/990 εκανα αρκετο χωμα απο χιονια μεχρι φλαταδουρες.....εθιστικο την τοτε εποχη,αλλα ηθελε σωμα σε αριστη κατασταση....αυτα..
σε βατο χωματοδρομο ολα περνανε παντως

 

[Aldebaran]

Κάποιοι το απολαμβάνουν

 

[Aldebaran]

Έχω στην κατοχή μου τρεις μοτοσυκλέτες, ένα μεγκα ονοφ, ένα travel enduro, και ένα sports touring.

Με το μέγκα ον οφφ, περσυ έκανα 2 εκπληκτικά 3ημερα ταξίδια στην κεντρική/βορεια ελλαδα σε αναλογία 50 άσφαλτο 50 χώμα. (όταν λέω χώμα, δεν εννοώ εντουρο, το αναφέρω γιατί καμιά φορά μπερδευομαστε).

Στο πρώτο τριήμερο, Παρασκευή πήρα μέρος σε χωματοβολτα στα Γεράνια, γύρισα σπίτι μεσημέρι, έκανα μπάνιο, άλλαξα, καβαλησα το ίδιο μηχανάκι όπως ήταν, μπήκα στο Φερυ, έφτασα Ελάτη από παλιά Εθνική, την επόμενη μέρα περάσαμε το Μπαρο και διασχίσαμε αρκετά χωριά των Τζουμερκων και ξαναγύρισαμε Ελατη, μειώσαμε ελαφρώς την τοπική πανίδα της περιοχής και μετά γίναμε κολληταρια με το Μορφέα.

Την τελευταια μέρα ξεκινήσαμε από χώμα για Αγραφα έως και Καρπενήσι, και μετά κατεβήκαμε Ναύπακτο, φάγαμε σουβλάκια, (γιαμ γιαμ), ήπιαμε κοακόλα και επιστρέψαμε από Εθνική, απλά και ξεκούραστα.

Το δεύτερο τριήμερο, ξεκίνησα από Σαλαμυκονο Παρασκευή μεσημέρι, έφτασα Λίμνη Πλαστήρα από Εθνική και περιφεριακους, έστησα σκηνή και διανυκτερευσαμε δίπλα στη λίμνη ακούγοντας τα βατραχάκια βρεκεκεξ κουαξ κουαξ, κάτω από το φεγγαροφως (πιο σαλιάρης πεθαίνεις).
Το επόμενο πρωί, μαζέψαμε σκηνές και τα ρέστα και ξεκινήσαμε από χώμα, διασχίσαμε απίστευτα κομμάτια της Πίνδου (Γκρόπα κτλ) και να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε Βωβουσα Ιωαννίνων όπου και διανυκτερευσαμε.
Την επόμενη μέρα, έκανα τουρισμό από άσφαλτο στη δυτική Ελλάδα, περνώντας από Αμφιλοχία κτλ κτλ.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, ήταν οι πιο ωραίες βόλτες που έχω κάνει μέχρι στιγμής, γιατί μπόρεσα και συνδύασα :
- Οδήγηση σε επαρχιακό ασφαλτινο στροφιλικι.
- Οδήγηση σε χωμάτινα περάσματα σε απομακρυσμενες περιοχές απείρου κάλλους με εκπληκτικά παρθένα δάση και αγρια βουνα, αποκοσμες βουνοκορφές και απίστευτα καταπράσινα ορολιβαδα καθώς επίσης και περάσματα από ποτάμια με κρυστάλλινο νερο.
- Διανυκτερευσεις σε ορεινές περιοχές, δίπλα σε λίμνες και μέσα σε χωριά της Πίνδου.
- Την ικανότητα να μεταφέρω μαζί μου πράγματα όπως σκηνές, ύπνο σάκους, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρούχα, παπούτσια, 2 αλλαξιές, φαγητο/σνακ και νερό.
- και τέλος ξεκούραστη γρηγορη επιστροφή από Εθνική, όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημενος με μωτ 140-160 χαω.

Και στα τρία τριήμερα, ήμουν φορτωμένος με 2 βαλίτσες και σάκο, φορώντας χωμάτινα ελαστικά με εντουραδικες σαμπρέλες και αυξομειωση πιέσεων ανάλογα το τεραιν που επρόκειτο να διασχησω.
Ο ρουχισμός μου ήταν στολή Adventure 4 εποχών, με αυξομιωση του αερισμού της αναλόγως των συνθηκών.
Μπότες αδιάβροχες adventure (Forma Terra).
Κράνος adventure με ζελατίνα και γείσο (για το ενοχλητικό φως του ήλιου μέσα από τα δέντρα) και ικανό για υποδοχή offroad goggles.
Αναφέρω τον εξοπλισμό γιατί αν δεν είναι τεχνικά σωστός, οδηγεί σε άσχημες εμπειρίες και χάνεις από την απόλαυση της βόλτας.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, δε θα μπορούσα να τα κάνω επ ουδενί, ούτε με το sports touring (για προφανής λόγους) ούτε και με το travel enduro (δε θα μου έδινε την κατάλληλη απόλαυση στο ασφαλτινο στριφτερο στροφιλικι, όσο το δικύλινδρο LC8, αφενός και αφετέρου η διεκπεραίωση 350 χιλιομέτρων Εθνικής με ταχύτητες 100-110, με μειωμένη άνεμοκάλυψη θα ήταν μαρτύριο όταν ταλαιπωρημενος απ'το τριήμερο ταξίδι.

Εκ κατακλείδι.
Το μέγκα ον οφφ δεν το παίρνεις για να κάνεις χώμα με αξιώσεις εντουρο, άλματα και καφρίλες στο χώμα.
Το παίρνεις για να εκμεταλευτεις την καθολική υπεροχή του στην μικτή οδήγηση σε απομακρυσμενες περιοχές, φορτωμένος, μακρυά από την έδρα σου, χωρίς να σου βγαίνει το μεδούλι στις μεγάλες ασφάλτινες αποστάσεις που θα χρειαστεί να κάνεις.

Συν το γεγονός, ότι με αυτό θα μπορέσεις να κάνεις μεγάλα ασφάλτινα ταξίδια, φορτωμένος και με άνεση, καθώς επίσης να πας στη δουλειά σου στο κέντρο της Αθήνας, αν τελικά είναι το μοναδικό σου μηχανάκι.

Εννοείται ότι οι εταιρίες προμοταρουν και διαφημίζουν τα Adventure με τρόπο ουτοπικό, αλλά η διαφήμιση παντός είδους είναι υπερβολική, όχι μονο στις μοτοσυκλέτες.

 

[πυξιδας990]

Έχω στην κατοχή μου τρεις μοτοσυκλέτες, ένα μεγκα ονοφ, ένα travel enduro, και ένα sports touring.

Με το μέγκα ον οφφ, περσυ έκανα 2 εκπληκτικά 3ημερα ταξίδια στην κεντρική/βορεια ελλαδα σε αναλογία 50 άσφαλτο 50 χώμα. (όταν λέω χώμα, δεν εννοώ εντουρο, το αναφέρω γιατί καμιά φορά μπερδευομαστε).

Στο πρώτο τριήμερο, Παρασκευή πήρα μέρος σε χωματοβολτα στα Γεράνια, γύρισα σπίτι μεσημέρι, έκανα μπάνιο, άλλαξα, καβαλησα το ίδιο μηχανάκι όπως ήταν, μπήκα στο Φερυ, έφτασα Ελάτη από παλιά Εθνική, την επόμενη μέρα περάσαμε το Μπαρο και διασχίσαμε αρκετά χωριά των Τζουμερκων και ξαναγύρισαμε Ελατη, μειώσαμε ελαφρώς την τοπική πανίδα της περιοχής και μετά γίναμε κολληταρια με το Μορφέα.

Την τελευταια μέρα ξεκινήσαμε από χώμα για Αγραφα έως και Καρπενήσι, και μετά κατεβήκαμε Ναύπακτο, φάγαμε σουβλάκια, (γιαμ γιαμ), ήπιαμε κοακόλα και επιστρέψαμε από Εθνική, απλά και ξεκούραστα.

Το δεύτερο τριήμερο, ξεκίνησα από Σαλαμυκονο Παρασκευή μεσημέρι, έφτασα Λίμνη Πλαστήρα από Εθνική και περιφεριακους, έστησα σκηνή και διανυκτερευσαμε δίπλα στη λίμνη ακούγοντας τα βατραχάκια βρεκεκεξ κουαξ κουαξ, κάτω από το φεγγαροφως (πιο σαλιάρης πεθαίνεις).
Το επόμενο πρωί, μαζέψαμε σκηνές και τα ρέστα και ξεκινήσαμε από χώμα, διασχίσαμε απίστευτα κομμάτια της Πίνδου (Γκρόπα κτλ) και να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε Βωβουσα Ιωαννίνων όπου και διανυκτερευσαμε.
Την επόμενη μέρα, έκανα τουρισμό από άσφαλτο στη δυτική Ελλάδα, περνώντας από Αμφιλοχία κτλ κτλ.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, ήταν οι πιο ωραίες βόλτες που έχω κάνει μέχρι στιγμής, γιατί μπόρεσα και συνδύασα :
- Οδήγηση σε επαρχιακό ασφαλτινο στροφιλικι.
- Οδήγηση σε χωμάτινα περάσματα σε απομακρυσμενες περιοχές απείρου κάλλους με εκπληκτικά παρθένα δάση και αγρια βουνα, αποκοσμες βουνοκορφές και απίστευτα καταπράσινα ορολιβαδα καθώς επίσης και περάσματα από ποτάμια με κρυστάλλινο νερο.
- Διανυκτερευσεις σε ορεινές περιοχές, δίπλα σε λίμνες και μέσα σε χωριά της Πίνδου.
- Την ικανότητα να μεταφέρω μαζί μου πράγματα όπως σκηνές, ύπνο σάκους, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρούχα, παπούτσια, 2 αλλαξιές, φαγητο/σνακ και νερό.
- και τέλος ξεκούραστη γρηγορη επιστροφή από Εθνική, όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημενος με μωτ 140-160 χαω.

Και στα τρία τριήμερα, ήμουν φορτωμένος με 2 βαλίτσες και σάκο, φορώντας χωμάτινα ελαστικά με εντουραδικες σαμπρέλες και αυξομειωση πιέσεων ανάλογα το τεραιν που επρόκειτο να διασχησω.
Ο ρουχισμός μου ήταν στολή Adventure 4 εποχών, με αυξομιωση του αερισμού της αναλόγως των συνθηκών.
Μπότες αδιάβροχες adventure (Forma Terra).
Κράνος adventure με ζελατίνα και γείσο (για το ενοχλητικό φως του ήλιου μέσα από τα δέντρα) και ικανό για υποδοχή offroad goggles.
Αναφέρω τον εξοπλισμό γιατί αν δεν είναι τεχνικά σωστός, οδηγεί σε άσχημες εμπειρίες και χάνεις από την απόλαυση της βόλτας.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, δε θα μπορούσα να τα κάνω επ ουδενί, ούτε με το sports touring (για προφανής λόγους) ούτε και με το travel enduro (δε θα μου έδινε την κατάλληλη απόλαυση στο ασφαλτινο στριφτερο στροφιλικι, όσο το δικύλινδρο LC8, αφενός και αφετέρου η διεκπεραίωση 350 χιλιομέτρων Εθνικής με ταχύτητες 100-110, με μειωμένη άνεμοκάλυψη θα ήταν μαρτύριο όταν ταλαιπωρημενος απ'το τριήμερο ταξίδι.

Εκ κατακλείδι.
Το μέγκα ον οφφ δεν το παίρνεις για να κάνεις χώμα με αξιώσεις εντουρο, άλματα και καφρίλες στο χώμα.
Το παίρνεις για να εκμεταλευτεις την καθολική υπεροχή του στην μικτή οδήγηση σε απομακρυσμενες περιοχές, φορτωμένος, μακρυά από την έδρα σου, χωρίς να σου βγαίνει το μεδούλι στις μεγάλες ασφάλτινες αποστάσεις που θα χρειαστεί να κάνεις.

Συν το γεγονός, ότι με αυτό θα μπορέσεις να κάνεις μεγάλα ασφάλτινα ταξίδια, φορτωμένος και με άνεση, καθώς επίσης να πας στη δουλειά σου στο κέντρο της Αθήνας, αν τελικά είναι το μοναδικό σου μηχανάκι.

Εννοείται ότι οι εταιρίες προμοταρουν και διαφημίζουν τα Adventure με τρόπο ουτοπικό, αλλά η διαφήμιση παντός είδους είναι υπερβολική, όχι μονο στις μοτοσυκλέτες.

απολαυστικο ποστ!!!

 

[Σάββας]

Η ουσία σε ένα ποστ Κάπτεν !

 

[kordix]

Έχω στην κατοχή μου τρεις μοτοσυκλέτες, ένα μεγκα ονοφ, ένα travel enduro, και ένα sports touring.

Με το μέγκα ον οφφ, περσυ έκανα 2 εκπληκτικά 3ημερα ταξίδια στην κεντρική/βορεια ελλαδα σε αναλογία 50 άσφαλτο 50 χώμα. (όταν λέω χώμα, δεν εννοώ εντουρο, το αναφέρω γιατί καμιά φορά μπερδευομαστε).

Στο πρώτο τριήμερο, Παρασκευή πήρα μέρος σε χωματοβολτα στα Γεράνια, γύρισα σπίτι μεσημέρι, έκανα μπάνιο, άλλαξα, καβαλησα το ίδιο μηχανάκι όπως ήταν, μπήκα στο Φερυ, έφτασα Ελάτη από παλιά Εθνική, την επόμενη μέρα περάσαμε το Μπαρο και διασχίσαμε αρκετά χωριά των Τζουμερκων και ξαναγύρισαμε Ελατη, μειώσαμε ελαφρώς την τοπική πανίδα της περιοχής και μετά γίναμε κολληταρια με το Μορφέα.

Την τελευταια μέρα ξεκινήσαμε από χώμα για Αγραφα έως και Καρπενήσι, και μετά κατεβήκαμε Ναύπακτο, φάγαμε σουβλάκια, (γιαμ γιαμ), ήπιαμε κοακόλα και επιστρέψαμε από Εθνική, απλά και ξεκούραστα.

Το δεύτερο τριήμερο, ξεκίνησα από Σαλαμυκονο Παρασκευή μεσημέρι, έφτασα Λίμνη Πλαστήρα από Εθνική και περιφεριακους, έστησα σκηνή και διανυκτερευσαμε δίπλα στη λίμνη ακούγοντας τα βατραχάκια βρεκεκεξ κουαξ κουαξ, κάτω από το φεγγαροφως (πιο σαλιάρης πεθαίνεις).
Το επόμενο πρωί, μαζέψαμε σκηνές και τα ρέστα και ξεκινήσαμε από χώμα, διασχίσαμε απίστευτα κομμάτια της Πίνδου (Γκρόπα κτλ) και να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε Βωβουσα Ιωαννίνων όπου και διανυκτερευσαμε.
Την επόμενη μέρα, έκανα τουρισμό από άσφαλτο στη δυτική Ελλάδα, περνώντας από Αμφιλοχία κτλ κτλ.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, ήταν οι πιο ωραίες βόλτες που έχω κάνει μέχρι στιγμής, γιατί μπόρεσα και συνδύασα :
- Οδήγηση σε επαρχιακό ασφαλτινο στροφιλικι.
- Οδήγηση σε χωμάτινα περάσματα σε απομακρυσμενες περιοχές απείρου κάλλους με εκπληκτικά παρθένα δάση και αγρια βουνα, αποκοσμες βουνοκορφές και απίστευτα καταπράσινα ορολιβαδα καθώς επίσης και περάσματα από ποτάμια με κρυστάλλινο νερο.
- Διανυκτερευσεις σε ορεινές περιοχές, δίπλα σε λίμνες και μέσα σε χωριά της Πίνδου.
- Την ικανότητα να μεταφέρω μαζί μου πράγματα όπως σκηνές, ύπνο σάκους, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρούχα, παπούτσια, 2 αλλαξιές, φαγητο/σνακ και νερό.
- και τέλος ξεκούραστη γρηγορη επιστροφή από Εθνική, όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημενος με μωτ 140-160 χαω.

Και στα τρία τριήμερα, ήμουν φορτωμένος με 2 βαλίτσες και σάκο, φορώντας χωμάτινα ελαστικά με εντουραδικες σαμπρέλες και αυξομειωση πιέσεων ανάλογα το τεραιν που επρόκειτο να διασχησω.
Ο ρουχισμός μου ήταν στολή Adventure 4 εποχών, με αυξομιωση του αερισμού της αναλόγως των συνθηκών.
Μπότες αδιάβροχες adventure (Forma Terra).
Κράνος adventure με ζελατίνα και γείσο (για το ενοχλητικό φως του ήλιου μέσα από τα δέντρα) και ικανό για υποδοχή offroad goggles.
Αναφέρω τον εξοπλισμό γιατί αν δεν είναι τεχνικά σωστός, οδηγεί σε άσχημες εμπειρίες και χάνεις από την απόλαυση της βόλτας.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, δε θα μπορούσα να τα κάνω επ ουδενί, ούτε με το sports touring (για προφανής λόγους) ούτε και με το travel enduro (δε θα μου έδινε την κατάλληλη απόλαυση στο ασφαλτινο στριφτερο στροφιλικι, όσο το δικύλινδρο LC8, αφενός και αφετέρου η διεκπεραίωση 350 χιλιομέτρων Εθνικής με ταχύτητες 100-110, με μειωμένη άνεμοκάλυψη θα ήταν μαρτύριο όταν ταλαιπωρημενος απ'το τριήμερο ταξίδι.

Εκ κατακλείδι.
Το μέγκα ον οφφ δεν το παίρνεις για να κάνεις χώμα με αξιώσεις εντουρο, άλματα και καφρίλες στο χώμα.
Το παίρνεις για να εκμεταλευτεις την καθολική υπεροχή του στην μικτή οδήγηση σε απομακρυσμενες περιοχές, φορτωμένος, μακρυά από την έδρα σου, χωρίς να σου βγαίνει το μεδούλι στις μεγάλες ασφάλτινες αποστάσεις που θα χρειαστεί να κάνεις.

Συν το γεγονός, ότι με αυτό θα μπορέσεις να κάνεις μεγάλα ασφάλτινα ταξίδια, φορτωμένος και με άνεση, καθώς επίσης να πας στη δουλειά σου στο κέντρο της Αθήνας, αν τελικά είναι το μοναδικό σου μηχανάκι.

Εννοείται ότι οι εταιρίες προμοταρουν και διαφημίζουν τα Adventure με τρόπο ουτοπικό, αλλά η διαφήμιση παντός είδους είναι υπερβολική, όχι μονο στις μοτοσυκλέτες.

Μια χαρά τα γράφεις...

 

[giamar]

Έχω στην κατοχή μου τρεις μοτοσυκλέτες, ένα μεγκα ονοφ, ένα travel enduro, και ένα sports touring.

Με το μέγκα ον οφφ, περσυ έκανα 2 εκπληκτικά 3ημερα ταξίδια στην κεντρική/βορεια ελλαδα σε αναλογία 50 άσφαλτο 50 χώμα. (όταν λέω χώμα, δεν εννοώ εντουρο, το αναφέρω γιατί καμιά φορά μπερδευομαστε).

Στο πρώτο τριήμερο, Παρασκευή πήρα μέρος σε χωματοβολτα στα Γεράνια, γύρισα σπίτι μεσημέρι, έκανα μπάνιο, άλλαξα, καβαλησα το ίδιο μηχανάκι όπως ήταν, μπήκα στο Φερυ, έφτασα Ελάτη από παλιά Εθνική, την επόμενη μέρα περάσαμε το Μπαρο και διασχίσαμε αρκετά χωριά των Τζουμερκων και ξαναγύρισαμε Ελατη, μειώσαμε ελαφρώς την τοπική πανίδα της περιοχής και μετά γίναμε κολληταρια με το Μορφέα.

Την τελευταια μέρα ξεκινήσαμε από χώμα για Αγραφα έως και Καρπενήσι, και μετά κατεβήκαμε Ναύπακτο, φάγαμε σουβλάκια, (γιαμ γιαμ), ήπιαμε κοακόλα και επιστρέψαμε από Εθνική, απλά και ξεκούραστα.

Το δεύτερο τριήμερο, ξεκίνησα από Σαλαμυκονο Παρασκευή μεσημέρι, έφτασα Λίμνη Πλαστήρα από Εθνική και περιφεριακους, έστησα σκηνή και διανυκτερευσαμε δίπλα στη λίμνη ακούγοντας τα βατραχάκια βρεκεκεξ κουαξ κουαξ, κάτω από το φεγγαροφως (πιο σαλιάρης πεθαίνεις).
Το επόμενο πρωί, μαζέψαμε σκηνές και τα ρέστα και ξεκινήσαμε από χώμα, διασχίσαμε απίστευτα κομμάτια της Πίνδου (Γκρόπα κτλ) και να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε Βωβουσα Ιωαννίνων όπου και διανυκτερευσαμε.
Την επόμενη μέρα, έκανα τουρισμό από άσφαλτο στη δυτική Ελλάδα, περνώντας από Αμφιλοχία κτλ κτλ.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, ήταν οι πιο ωραίες βόλτες που έχω κάνει μέχρι στιγμής, γιατί μπόρεσα και συνδύασα :
- Οδήγηση σε επαρχιακό ασφαλτινο στροφιλικι.
- Οδήγηση σε χωμάτινα περάσματα σε απομακρυσμενες περιοχές απείρου κάλλους με εκπληκτικά παρθένα δάση και αγρια βουνα, αποκοσμες βουνοκορφές και απίστευτα καταπράσινα ορολιβαδα καθώς επίσης και περάσματα από ποτάμια με κρυστάλλινο νερο.
- Διανυκτερευσεις σε ορεινές περιοχές, δίπλα σε λίμνες και μέσα σε χωριά της Πίνδου.
- Την ικανότητα να μεταφέρω μαζί μου πράγματα όπως σκηνές, ύπνο σάκους, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρούχα, παπούτσια, 2 αλλαξιές, φαγητο/σνακ και νερό.
- και τέλος ξεκούραστη γρηγορη επιστροφή από Εθνική, όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημενος με μωτ 140-160 χαω.

Και στα τρία τριήμερα, ήμουν φορτωμένος με 2 βαλίτσες και σάκο, φορώντας χωμάτινα ελαστικά με εντουραδικες σαμπρέλες και αυξομειωση πιέσεων ανάλογα το τεραιν που επρόκειτο να διασχησω.
Ο ρουχισμός μου ήταν στολή Adventure 4 εποχών, με αυξομιωση του αερισμού της αναλόγως των συνθηκών.
Μπότες αδιάβροχες adventure (Forma Terra).
Κράνος adventure με ζελατίνα και γείσο (για το ενοχλητικό φως του ήλιου μέσα από τα δέντρα) και ικανό για υποδοχή offroad goggles.
Αναφέρω τον εξοπλισμό γιατί αν δεν είναι τεχνικά σωστός, οδηγεί σε άσχημες εμπειρίες και χάνεις από την απόλαυση της βόλτας.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, δε θα μπορούσα να τα κάνω επ ουδενί, ούτε με το sports touring (για προφανής λόγους) ούτε και με το travel enduro (δε θα μου έδινε την κατάλληλη απόλαυση στο ασφαλτινο στριφτερο στροφιλικι, όσο το δικύλινδρο LC8, αφενός και αφετέρου η διεκπεραίωση 350 χιλιομέτρων Εθνικής με ταχύτητες 100-110, με μειωμένη άνεμοκάλυψη θα ήταν μαρτύριο όταν ταλαιπωρημενος απ'το τριήμερο ταξίδι.

Εκ κατακλείδι.
Το μέγκα ον οφφ δεν το παίρνεις για να κάνεις χώμα με αξιώσεις εντουρο, άλματα και καφρίλες στο χώμα.
Το παίρνεις για να εκμεταλευτεις την καθολική υπεροχή του στην μικτή οδήγηση σε απομακρυσμενες περιοχές, φορτωμένος, μακρυά από την έδρα σου, χωρίς να σου βγαίνει το μεδούλι στις μεγάλες ασφάλτινες αποστάσεις που θα χρειαστεί να κάνεις.

Συν το γεγονός, ότι με αυτό θα μπορέσεις να κάνεις μεγάλα ασφάλτινα ταξίδια, φορτωμένος και με άνεση, καθώς επίσης να πας στη δουλειά σου στο κέντρο της Αθήνας, αν τελικά είναι το μοναδικό σου μηχανάκι.

Εννοείται ότι οι εταιρίες προμοταρουν και διαφημίζουν τα Adventure με τρόπο ουτοπικό, αλλά η διαφήμιση παντός είδους είναι υπερβολική, όχι μονο στις μοτοσυκλέτες.

Ωραιος και απολαυστικός
Γιάννη τι λαστιχακι φοράς στο lc8;

 

[Aldebaran]

Ωραιος και απολαυστικός
Γιάννη τι λαστιχακι φοράς στο lc8;

Ευχαριστώ αλλά απλά περιέγραψα την χρήση που κάνουν πάρα πολλοί με μεγάλα ον-οφφ.
Μπροστά φοράω TKC80, πίσω MITAS E09 Dakar.
Το TKC80 έχει απίστευτη αντοχή, μιλάμε για πάνω από 12-15Κ χλμ.
Το ΜΙΤΑΣ δε θα έλεγα ότι βγάζει πάνω από 6000 χλμ, πάντα με τη χρήση που του κάνω εγώ.
Πέρα από το χώμα που είναι ιδανικά σε βαριές μοτό, είναι πολύ καλά και σε στεγνή άσφαλτο, χωρίς νευρικές συμπεριφορές και με μικρό σχετικά θόρυβο.

Και τα 2 λάστιχα θέλουν προσοχή στο βρεγμένο, όπως κάθε τακουνάτο ελαστικό.

 

[ekos]

Έχω στην κατοχή μου τρεις μοτοσυκλέτες, ένα μεγκα ονοφ, ένα travel enduro, και ένα sports touring.

Με το μέγκα ον οφφ, περσυ έκανα 2 εκπληκτικά 3ημερα ταξίδια στην κεντρική/βορεια ελλαδα σε αναλογία 50 άσφαλτο 50 χώμα. (όταν λέω χώμα, δεν εννοώ εντουρο, το αναφέρω γιατί καμιά φορά μπερδευομαστε).

Στο πρώτο τριήμερο, Παρασκευή πήρα μέρος σε χωματοβολτα στα Γεράνια, γύρισα σπίτι μεσημέρι, έκανα μπάνιο, άλλαξα, καβαλησα το ίδιο μηχανάκι όπως ήταν, μπήκα στο Φερυ, έφτασα Ελάτη από παλιά Εθνική, την επόμενη μέρα περάσαμε το Μπαρο και διασχίσαμε αρκετά χωριά των Τζουμερκων και ξαναγύρισαμε Ελατη, μειώσαμε ελαφρώς την τοπική πανίδα της περιοχής και μετά γίναμε κολληταρια με το Μορφέα.

Την τελευταια μέρα ξεκινήσαμε από χώμα για Αγραφα έως και Καρπενήσι, και μετά κατεβήκαμε Ναύπακτο, φάγαμε σουβλάκια, (γιαμ γιαμ), ήπιαμε κοακόλα και επιστρέψαμε από Εθνική, απλά και ξεκούραστα.

Το δεύτερο τριήμερο, ξεκίνησα από Σαλαμυκονο Παρασκευή μεσημέρι, έφτασα Λίμνη Πλαστήρα από Εθνική και περιφεριακους, έστησα σκηνή και διανυκτερευσαμε δίπλα στη λίμνη ακούγοντας τα βατραχάκια βρεκεκεξ κουαξ κουαξ, κάτω από το φεγγαροφως (πιο σαλιάρης πεθαίνεις).
Το επόμενο πρωί, μαζέψαμε σκηνές και τα ρέστα και ξεκινήσαμε από χώμα, διασχίσαμε απίστευτα κομμάτια της Πίνδου (Γκρόπα κτλ) και να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε Βωβουσα Ιωαννίνων όπου και διανυκτερευσαμε.
Την επόμενη μέρα, έκανα τουρισμό από άσφαλτο στη δυτική Ελλάδα, περνώντας από Αμφιλοχία κτλ κτλ.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, ήταν οι πιο ωραίες βόλτες που έχω κάνει μέχρι στιγμής, γιατί μπόρεσα και συνδύασα :
- Οδήγηση σε επαρχιακό ασφαλτινο στροφιλικι.
- Οδήγηση σε χωμάτινα περάσματα σε απομακρυσμενες περιοχές απείρου κάλλους με εκπληκτικά παρθένα δάση και αγρια βουνα, αποκοσμες βουνοκορφές και απίστευτα καταπράσινα ορολιβαδα καθώς επίσης και περάσματα από ποτάμια με κρυστάλλινο νερο.
- Διανυκτερευσεις σε ορεινές περιοχές, δίπλα σε λίμνες και μέσα σε χωριά της Πίνδου.
- Την ικανότητα να μεταφέρω μαζί μου πράγματα όπως σκηνές, ύπνο σάκους, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρούχα, παπούτσια, 2 αλλαξιές, φαγητο/σνακ και νερό.
- και τέλος ξεκούραστη γρηγορη επιστροφή από Εθνική, όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημενος με μωτ 140-160 χαω.

Και στα τρία τριήμερα, ήμουν φορτωμένος με 2 βαλίτσες και σάκο, φορώντας χωμάτινα ελαστικά με εντουραδικες σαμπρέλες και αυξομειωση πιέσεων ανάλογα το τεραιν που επρόκειτο να διασχησω.
Ο ρουχισμός μου ήταν στολή Adventure 4 εποχών, με αυξομιωση του αερισμού της αναλόγως των συνθηκών.
Μπότες αδιάβροχες adventure (Forma Terra).
Κράνος adventure με ζελατίνα και γείσο (για το ενοχλητικό φως του ήλιου μέσα από τα δέντρα) και ικανό για υποδοχή offroad goggles.
Αναφέρω τον εξοπλισμό γιατί αν δεν είναι τεχνικά σωστός, οδηγεί σε άσχημες εμπειρίες και χάνεις από την απόλαυση της βόλτας.

Τα δύο παραπάνω τριήμερα, δε θα μπορούσα να τα κάνω επ ουδενί, ούτε με το sports touring (για προφανής λόγους) ούτε και με το travel enduro (δε θα μου έδινε την κατάλληλη απόλαυση στο ασφαλτινο στριφτερο στροφιλικι, όσο το δικύλινδρο LC8, αφενός και αφετέρου η διεκπεραίωση 350 χιλιομέτρων Εθνικής με ταχύτητες 100-110, με μειωμένη άνεμοκάλυψη θα ήταν μαρτύριο όταν ταλαιπωρημενος απ'το τριήμερο ταξίδι.

Εκ κατακλείδι.
Το μέγκα ον οφφ δεν το παίρνεις για να κάνεις χώμα με αξιώσεις εντουρο, άλματα και καφρίλες στο χώμα.
Το παίρνεις για να εκμεταλευτεις την καθολική υπεροχή του στην μικτή οδήγηση σε απομακρυσμενες περιοχές, φορτωμένος, μακρυά από την έδρα σου, χωρίς να σου βγαίνει το μεδούλι στις μεγάλες ασφάλτινες αποστάσεις που θα χρειαστεί να κάνεις.

Συν το γεγονός, ότι με αυτό θα μπορέσεις να κάνεις μεγάλα ασφάλτινα ταξίδια, φορτωμένος και με άνεση, καθώς επίσης να πας στη δουλειά σου στο κέντρο της Αθήνας, αν τελικά είναι το μοναδικό σου μηχανάκι.

Εννοείται ότι οι εταιρίες προμοταρουν και διαφημίζουν τα Adventure με τρόπο ουτοπικό, αλλά η διαφήμιση παντός είδους είναι υπερβολική, όχι μονο στις μοτοσυκλέτες.

Τα είπες όλα


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[stelios62]

....... και όποιος νομίζει ότι είναι μάγκας ραντεβού στα Μέγαρα με χρόνους, όλα τα άλλα είναι σάλια...

...... και Σερρες ...... και Σερρες , Μανο μου ...... αν του πεφτουν καποιου νεαρου μακρυα τα Μεγαρα ......!

 

[apache]

...... και Σερρες ...... και Σερρες , Μανο μου ...... αν του πεφτουν καποιου νεαρου μακρυα τα Μεγαρα ......!

View attachment 14863

Σερρες δεν εχω μπει ποτεΣ....................

 

[Pan-dvs]

Με αφορμη την κουβεντα που ειχαμε παραπανω επικοινωνησα με ατομο που τρεχει σε μεγαλους αγωνες,προσφατα και στο Dakar.
Παραθετω τις απαντησεις που μου εδωσε.

Καλησπέρα! Οι μοτοσυκλέτες που τρέχουν στα ραλλυ που είναι αγώνες πολλών χλμ με διάρκεια πολλών ημερών είναι συνήθως 450 cc.
Ένα 450 μαμά ζυγιζει σχεδον 110 κιλά. Αλλά μια μοτοσυκλέτα 450 κυβικών για έναν αγώνα ραλλυ χρειάζεται ντεπόζιτα για αυτονομία πάνω από 200χλμ καθώς και όργανα πλοηγησης οπότε το βάρος είναι πολύ μεγαλύτερο.

Υ.Γ.Φυσικα δεν μιλαμε για on-off αλλα για καθαρα off μηχανες.

 

[apache]

Με αφορμη την κουβεντα που ειχαμε παραπανω επικοινωνησα με ατομο που τρεχει σε μεγαλους αγωνες,προσφατα και στο Dakar.
Παραθετω τις απαντησεις που μου εδωσε.

Καλησπέρα! Οι μοτοσυκλέτες που τρέχουν στα ραλλυ που είναι αγώνες πολλών χλμ με διάρκεια πολλών ημερών είναι συνήθως 450 cc.
Ένα 450 μαμά ζυγιζει σχεδον 110 κιλά. Αλλά μια μοτοσυκλέτα 450 κυβικών για έναν αγώνα ραλλυ χρειάζεται ντεπόζιτα για αυτονομία πάνω από 200χλμ καθώς και όργανα πλοηγησης οπότε το βάρος είναι πολύ μεγαλύτερο.

Υ.Γ.Φυσικα δεν μιλαμε για on-off αλλα για καθαρα off μηχανες.

Τεποζιτα νερου δεν κουβαλάνε πλέον;

 

[Pan-dvs]

Τεποζιτα νερου δεν κουβαλάνε πλέον;

Να τα κανουν τι Μανο.Αντε κανα πεντολιτρο για λογους ασφαλειας.Αν δεν κανω λαθος υπαρχουν και σταθμοι ανεφοδιασμου ενδιαμεσα.

 

[apache]

Να τα κανουν τι Μανο.Αντε κανα πεντολιτρο για λογους ασφαλειας.Αν δεν κανω λαθος υπαρχουν και σταθμοι ανεφοδιασμου ενδιαμεσα.

Παλιότερα είχαν καμμία 30αρια λίτρα τουλάχιστον.

 

[stelios62]

.... αλλες εποχες , αλλου ειδους μηχανες, αλλα μαρκεντινγκ , αλλα ηθη και εθιμα για τους επαγγελματιες ..... παντα χαρα στους θεατες και κουραγιο στους ερασιτεχνες οδηγους που ακολουθουν.....!

 

[LAndreas]

Gaston Rahier Paris dakar 1984 1985

 

[User S-T]

Τεποζιτα νερου δεν κουβαλάνε πλέον;

πανε αυτα Μανο. παλια ετρεχαν για την φανελα.

 

[ekos]

πανε αυτα Μανο. παλια ετρεχαν για την φανελα.

Ο Μάνος μιλάει για τις ιδιωτικές συμμετοχές

 

[Pan-dvs]

Αποψη μου οτι τα 800αρια ειναι τα πλεον ιδανικα.Συνδιαζουν με τον καλυτερο τροπο τις επιδοσεις σε χωμα και ασφαλτο.Ειναι πιο απλες και πιο ελαφριες κατασκευες.

Δεν θα επελεγα κατι μεγαλυτερο για κανεναν λογο.