Γελάς Στέλιο ε?
Μια μέρα κανονίζω με έναν Ανθύπα,με την έξοδο, να πάμε Πάτρα.Με το DT.Θα πίναμε το καφεδάκι μας με κάτι φοιτήτριες του Μαθηματικού που είχαμε γνωρίσει και κατόπιν βουρ στο Χάραμα,στα Παιδιά από την Πάτρα.Χαμός στο στερέωμα,πιώμα-χορός-τραγούδια.
Κατά τις 3 το πρωί λέμε να την κάνουμε πίσω για Αεροδρόμιο,να κοιμηθούμε γιατί είχαμε και υπηρεσία το πρωί. Με το που βγαίνουμε έξω μας πιάνει μια υποψία ψύχρας.Εμείς με κοντομάνικα,Άνοιξη ήταν,ήταν χαρά Θεού όταν φύγαμε από Ανδραβίδα ,τι μπουφάν και μ@λ@κίες,ποιος να σκεφτεί να πάρει?
Να μην τα πολυλογώ ξεπαγιάσαμε ! Ειδικά μετά την Αχαγιά-Άραξο που πιάνουν οι κάμποι της Ηλείας και όλα είναι τίγκα στην υγρασία δαγκώσαμε το βλιμαςκά! Eκοβα ταχύτητα για να κόψω το κρύο αλλά αργούσαμε απελπιστικά,ανέβαζα ταχύτητα για να φτουρήσει η διαδρομή αλλά το κρύο δυνάμωνε! Είχα καρφώσει μια 6η και πήγαινα με το ένα χέρι,το άλλο στην τσέπη.Ο ανθύπας ο καψερός τον ένιωθα πίσω μου και έτρεμε.
Φτάσαμε τελικά μετά κόπων και βασάνων μετά από1,5 ώρα!
(60 χιλιόμετρα)