Την είδα την ταινία χθες.
Πήγαμε στην πρώτη προβολή για να μην πετύχουμε κόσμο.
Τελικά το σινεμά γέμισε κ όταν βγήκαμε, είχε κλείσει η κυκλοφορία από τον κόσμο που περίμενε να μπει στην δεύτερη προβολή.
Υπάρχουν φυσικά κάποιες υπερβολές στην ταινία κ κάποιες ανακρίβειες.
Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται ο Άγιος να βρίσκεται στην Αίγινα μονίμως ρακένδυτος, κυνηγημένος κ περιφρονημένος από τους κατοίκους.
Αυτό δεν ισχύει.
Οι παππούδες κ οι γιαγιάδες μου που επισκέπτονταν σε νεαρή ηλικία φυσικά το μοναστήρι για εκκλησιασμό, μου έλεγαν πως μαζεύονταν πλήθος κόσμου γιατί είχαν εκτιμήσει τη συμπεριφορά κ τον χαρακτήρα του Αγίου.
Από τότε καταλάβαιναν πως ήταν κάτι ξεχωριστό.
Πραγματικά, έκανε χειρωνακτικές δουλειές στο μοναστήρι, αλλά πολύ συχνά έπαιρνε εργάτες επί πληρωμή για τις βαριές εργασίες.
Κ φυσικά τελούσε κανονικά τις λειτουργίες φορώντας τα καλά του.
Η γιαγιά μου ερχόταν από το διπλανό χωριό κ καθόταν με τον πατέρα της ολονυχτία.
Το πρωί ο Αγιος τους κοινωνούσε κ έφευγαν.
Μου είχε πει πως έψαλε πολύ ωραία, αλλά ήταν βροντόφωνος.
Αυτά τα λίγα γράφω , ξέρω βέβαια πολλά άλλα..
Λίγο πριν πεθάνει ο Άγιος είχε πει στις μοναχές.
"Εσείς σε λίγα χρόνια, θα τρώτε εδώ μέσα με χρυσά κουτάλια".
Οι μοναχές παραξενεύτηκαν γιατί το μοναστήρι ήταν πολύ φτωχό κ με το ζόρι είχαν τα στοιχειώδη.
Η συνέχεια είναι γνωστή.
Κάθε χρόνο αμέτρητοι άνθρωποι έρχονται από όλο τον κόσμο στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν τον Άγιο.
Αφήνοντας τεράστια χρηματικά ποσά.
Ο Άγιος είχε δίκιο....