TAKIS04
member
- Δημοσιεύσεις
- 614
- Ηλικία
- 55
- Περιοχή
- ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
- Μοτοσυκλέτα
-
F 800 GS
FMX 650 CUSTOM
SYM 150
- Όνομα
- ΤΑΚΗΣ
- Περιοχή
- ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Γραμμμενο απο ενα καλο φιλο και συγγραφεα μοτοσυκλετιστηκων ιστοριων .......
Κυριακάτικο δωράκι, διήγημα αν δεν κάνω λάθος απ' το 2ο βιβλίο.
S&M
Ο μοτοσυκλετιστής είναι πάντα μοτοσυκλετιστής.
Έχει στο αίμα του το ρίσκο, τον ανταγωνισμό, το ζην επικινδύνως. Και δε χρειάζεται καν να είναι πάνω σε μοτοσυκλέτα για να νιώθει την αδρεναλίνη και τον ‘έλιγγο’ της ταχύτητας που λέει κι ένας φίλος. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να τα νιώσεις, παντού, χωρίς να χρειάζεσαι R1, 260 χιλιόμετρα και σαμαράκι.
Άμα έχεις ταλέντο κάνεις αριστουργήματα με το τίποτα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα από την καθημερινή μου ζωή που θα κάνει και τη δική σας καθημερινότητα πιο ενδιαφέρουσα και πιο ‘μοτοσυκλετιστική’.
Στο σουπερμάρκετ παίρνω συνήθως καρότσι. Με πωρώνει το καρότσι. Με φτιάχνει. Μι τριλένι.
Θέλω να του κάνω ΓΚΑΑΑΑΑΝ και μετά να το στρίψω με ανάποδα, να το κάνω σβούρα και να πετώ μέσα γάλατα με hook shots όσο σβουρίζει. Είναι τόσο γκαγκάν που θα πρεπε να είναι παράνομο.
Φυσικά κάνοντας το συχνά έχω σακατέψει παιδάκια, έχω ξεκληρίσει οικογένειες, έχω κατεδαφίσει φρουτόκρεμες και ντοματοπελτέδες, έχω στουκάρει χυμούς ανανά με τη μόνη δικαιολογία που έχω πάντα να είναι ένα ελεεινό 'γλίστρησα και μου φυγε' (κάτι που γίνεται και με τα μηχανάκια).
Πριν λίγες μέρες όμως ήταν το απαύγασμα. Ήταν μια λαμπρή σελίδα. Μετά απ αυτό θα μου στήσουν χρυσελεφάντινο άγαλμα στο Βασιλόπουλο.
'Ο Μαλάκας'
Κατεβαίνω ένα ευθειάκι με το καρότσι δίπλα στα τσάγια. Περνώ τα παξιμάδια, έχω ντουμπλάρει έναν αργό που διαλέγει κριτσίνια κι είμαι στη στροφή Colgate έτοιμος για τα γιαούρτια. Ζυγίζω το καρότσι, υπολογίζω το κάμπερ με μια αετίσια ματιά και του χώνω μια στο πλάι θέλοντας να φύγει ευθεία και φάλτσα λίγο και να στηθεί έτοιμο με τη μούρη να έχει μπει ήδη στο άπεξ για τα γιαούρτια και να χει καλή έξοδο.
Τι διάολο, με το FZ1 είχε πιάσει αυτό.
Το κακό είναι κατ αρχήν ότι το έκανα την ώρα που πήγαινε ο γιος μου να αφήσει μια δωδεκάδα αυγά στο καρότσι κι αυτό χάθηκε από μπροστά του πράγμα που τον οδήγησε σε airball. Επίσης μια γριά έβγαινε από τη δική μου λωρίδα στα γιαούρτια με τον κώλο, τραβώντας το δικό της καροτσάκι με κόπο. Ο μαλάκας με τα κριτσίνια είχε πάει ανάποδα το μονόδρομο με τις μπύρες και βγήκε στο πλάι του δικού μου την ώρα που έφευγε.
Σπάσανε τ' αυγά, μάγκωσα τη γριά στη γωνία, της έπεσε ένα γιαούρτι, ο άλλος απ τα κριτσίνια τι φρένα να προλάβει, κοπάνησε το δικό μου από πίσω και κάπου μάγκωσε τα δάχτυλα του κι έκανε ένα χχχχωωωωωωμφφφφφσγμσω, ήρθανε τρεις υπάλληλοι και κοιτάζανε για κάποιο λόγο όλοι ΕΜΕΝΑ ενώ Η ΓΡΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΝΑΠΟΔΑ.
Όταν πήγα να εξηγήσω ο μικρός μου σφύριξε 'μην πεις πάλι το παιδί φταίει θα σκοτωθούμε'. Έβαλα το καρότσι στα πιτς έξω και πήρα καλαθάκι. Δεν ψωνίζω ποτέ με καλαθάκι. *****ία είναι. Άμα το σβουρίξεις 360 φεύγουν τα μισά πράγματα από μέσα. Πρώτα τα ελαφριά, (κανέλες, τρίμα φρυγανιά) και μετά και το έρμα (αλεύρι, ζάχαρες). Τουλάχιστον δεν πέτυχα πάλι τη γριά, κυρίως γιατί με το που με έβλεπε άλλαζε έντρομη διάδρομο.
Θ αλλάξω σουπερμάρκετ. Αυτό δεν είναι γούρικο και με μισούνε.
Σκέφτομαι να πάω τρίτο όροφο στα Alex Pak που έχει καλό πλακάκι με αρμό και να οργανώσω ένα endurance. Άμα ντύσω τις πωλήτριες μ’ αυτό το υλικό με τα φουσκάκια που κάνει σπακ σπακ λογικά δε θα υπάρχει πρόβλημα. Έχω βρει και στα Carrefour μια καλή ράμπα με αλματάκι και σκας ευθεία στα κωλόχαρτα – πείτε μου τώρα, σε προκαλούν με τον τρόπο τους ή όχι;
Σκέφτηκα επίσης να σκάσω μύτη με φουλ δερμάτινα, κράνος, κι ένα καροτσάκι δικό μου τίγκα στους σπόνσορες πάνω. Θα δώσω ένα χρονόμετρο στον πρώτο υπάλληλο και θα του πω ‘φίλε μια το warm up και μετά φύγαμε μόλις περάσω τις τονοσαλάτες.’ Ψήνεται κανείς για Candid Camera;
ΥΓ. Επί τη ευκαιρία, και συγνώμη απ’ το περιοδικό και τους αναγνώστες αλλά για μια φορά θα βάλω και μια προσωπική αγγελία.
Αν με διαβάζεις και είσαι εκείνη που ήταν στο Βασιλόπουλο εκείνη τη μέρα που σε ξενύχιασα όταν κοίταζες τα μανό σε παρακαλώ επικοινώνησε μαζί μου. Έσκυψα όταν όρμησες να με λαρυγγώσεις καθαρά από ένστικτο, δεν ήθελα να πέσεις πάνω στα χρωμοσαμπουάν ούτε έκανα όπισθεν για να σε πατήσω στο στομάχι. Ο λόγος που σε ξαναπάτησα μετά πηγαίνοντας μπροστά ήταν επειδή με κυνηγούσαν. Ήθελα να μείνω και να μιλήσουμε αλλά όπως θα είδες με πήρανε οι μπάτσοι. Αν κι εσύ θέλεις να πάμε για ένα ποτό επικοινώνησε μαζί μου.
Κυριακάτικο δωράκι, διήγημα αν δεν κάνω λάθος απ' το 2ο βιβλίο.
S&M
Ο μοτοσυκλετιστής είναι πάντα μοτοσυκλετιστής.
Έχει στο αίμα του το ρίσκο, τον ανταγωνισμό, το ζην επικινδύνως. Και δε χρειάζεται καν να είναι πάνω σε μοτοσυκλέτα για να νιώθει την αδρεναλίνη και τον ‘έλιγγο’ της ταχύτητας που λέει κι ένας φίλος. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να τα νιώσεις, παντού, χωρίς να χρειάζεσαι R1, 260 χιλιόμετρα και σαμαράκι.
Άμα έχεις ταλέντο κάνεις αριστουργήματα με το τίποτα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα από την καθημερινή μου ζωή που θα κάνει και τη δική σας καθημερινότητα πιο ενδιαφέρουσα και πιο ‘μοτοσυκλετιστική’.
Στο σουπερμάρκετ παίρνω συνήθως καρότσι. Με πωρώνει το καρότσι. Με φτιάχνει. Μι τριλένι.
Θέλω να του κάνω ΓΚΑΑΑΑΑΝ και μετά να το στρίψω με ανάποδα, να το κάνω σβούρα και να πετώ μέσα γάλατα με hook shots όσο σβουρίζει. Είναι τόσο γκαγκάν που θα πρεπε να είναι παράνομο.
Φυσικά κάνοντας το συχνά έχω σακατέψει παιδάκια, έχω ξεκληρίσει οικογένειες, έχω κατεδαφίσει φρουτόκρεμες και ντοματοπελτέδες, έχω στουκάρει χυμούς ανανά με τη μόνη δικαιολογία που έχω πάντα να είναι ένα ελεεινό 'γλίστρησα και μου φυγε' (κάτι που γίνεται και με τα μηχανάκια).
Πριν λίγες μέρες όμως ήταν το απαύγασμα. Ήταν μια λαμπρή σελίδα. Μετά απ αυτό θα μου στήσουν χρυσελεφάντινο άγαλμα στο Βασιλόπουλο.
'Ο Μαλάκας'
Κατεβαίνω ένα ευθειάκι με το καρότσι δίπλα στα τσάγια. Περνώ τα παξιμάδια, έχω ντουμπλάρει έναν αργό που διαλέγει κριτσίνια κι είμαι στη στροφή Colgate έτοιμος για τα γιαούρτια. Ζυγίζω το καρότσι, υπολογίζω το κάμπερ με μια αετίσια ματιά και του χώνω μια στο πλάι θέλοντας να φύγει ευθεία και φάλτσα λίγο και να στηθεί έτοιμο με τη μούρη να έχει μπει ήδη στο άπεξ για τα γιαούρτια και να χει καλή έξοδο.
Τι διάολο, με το FZ1 είχε πιάσει αυτό.
Το κακό είναι κατ αρχήν ότι το έκανα την ώρα που πήγαινε ο γιος μου να αφήσει μια δωδεκάδα αυγά στο καρότσι κι αυτό χάθηκε από μπροστά του πράγμα που τον οδήγησε σε airball. Επίσης μια γριά έβγαινε από τη δική μου λωρίδα στα γιαούρτια με τον κώλο, τραβώντας το δικό της καροτσάκι με κόπο. Ο μαλάκας με τα κριτσίνια είχε πάει ανάποδα το μονόδρομο με τις μπύρες και βγήκε στο πλάι του δικού μου την ώρα που έφευγε.
Σπάσανε τ' αυγά, μάγκωσα τη γριά στη γωνία, της έπεσε ένα γιαούρτι, ο άλλος απ τα κριτσίνια τι φρένα να προλάβει, κοπάνησε το δικό μου από πίσω και κάπου μάγκωσε τα δάχτυλα του κι έκανε ένα χχχχωωωωωωμφφφφφσγμσω, ήρθανε τρεις υπάλληλοι και κοιτάζανε για κάποιο λόγο όλοι ΕΜΕΝΑ ενώ Η ΓΡΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΝΑΠΟΔΑ.
Όταν πήγα να εξηγήσω ο μικρός μου σφύριξε 'μην πεις πάλι το παιδί φταίει θα σκοτωθούμε'. Έβαλα το καρότσι στα πιτς έξω και πήρα καλαθάκι. Δεν ψωνίζω ποτέ με καλαθάκι. *****ία είναι. Άμα το σβουρίξεις 360 φεύγουν τα μισά πράγματα από μέσα. Πρώτα τα ελαφριά, (κανέλες, τρίμα φρυγανιά) και μετά και το έρμα (αλεύρι, ζάχαρες). Τουλάχιστον δεν πέτυχα πάλι τη γριά, κυρίως γιατί με το που με έβλεπε άλλαζε έντρομη διάδρομο.
Θ αλλάξω σουπερμάρκετ. Αυτό δεν είναι γούρικο και με μισούνε.
Σκέφτομαι να πάω τρίτο όροφο στα Alex Pak που έχει καλό πλακάκι με αρμό και να οργανώσω ένα endurance. Άμα ντύσω τις πωλήτριες μ’ αυτό το υλικό με τα φουσκάκια που κάνει σπακ σπακ λογικά δε θα υπάρχει πρόβλημα. Έχω βρει και στα Carrefour μια καλή ράμπα με αλματάκι και σκας ευθεία στα κωλόχαρτα – πείτε μου τώρα, σε προκαλούν με τον τρόπο τους ή όχι;
Σκέφτηκα επίσης να σκάσω μύτη με φουλ δερμάτινα, κράνος, κι ένα καροτσάκι δικό μου τίγκα στους σπόνσορες πάνω. Θα δώσω ένα χρονόμετρο στον πρώτο υπάλληλο και θα του πω ‘φίλε μια το warm up και μετά φύγαμε μόλις περάσω τις τονοσαλάτες.’ Ψήνεται κανείς για Candid Camera;
ΥΓ. Επί τη ευκαιρία, και συγνώμη απ’ το περιοδικό και τους αναγνώστες αλλά για μια φορά θα βάλω και μια προσωπική αγγελία.
Αν με διαβάζεις και είσαι εκείνη που ήταν στο Βασιλόπουλο εκείνη τη μέρα που σε ξενύχιασα όταν κοίταζες τα μανό σε παρακαλώ επικοινώνησε μαζί μου. Έσκυψα όταν όρμησες να με λαρυγγώσεις καθαρά από ένστικτο, δεν ήθελα να πέσεις πάνω στα χρωμοσαμπουάν ούτε έκανα όπισθεν για να σε πατήσω στο στομάχι. Ο λόγος που σε ξαναπάτησα μετά πηγαίνοντας μπροστά ήταν επειδή με κυνηγούσαν. Ήθελα να μείνω και να μιλήσουμε αλλά όπως θα είδες με πήρανε οι μπάτσοι. Αν κι εσύ θέλεις να πάμε για ένα ποτό επικοινώνησε μαζί μου.
fghg
