Του κόσμου τα παράξενα

jtnakos

member
Δημοσιεύσεις
1.876
Ηλικία
46
Περιοχή
Σάμπως ξέρω; Σιάτιστα- Πτολεμαΐδα- Γιάννενα
Μοτοσυκλέτα
Fiat Punto Adve
Όνομα
Γιαννης
Περιοχή
Πτολεμαΐδα

jtnakos

member
Δημοσιεύσεις
1.876
Ηλικία
46
Περιοχή
Σάμπως ξέρω; Σιάτιστα- Πτολεμαΐδα- Γιάννενα
Μοτοσυκλέτα
Fiat Punto Adve
Όνομα
Γιαννης
Περιοχή
Πτολεμαΐδα

jtnakos

member
Δημοσιεύσεις
1.876
Ηλικία
46
Περιοχή
Σάμπως ξέρω; Σιάτιστα- Πτολεμαΐδα- Γιάννενα
Μοτοσυκλέτα
Fiat Punto Adve
Όνομα
Γιαννης
Περιοχή
Πτολεμαΐδα

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Κάποτε, κάποιος έπρεπε να συνομιλεί με τον βασιλιά ενώ εκείνος ήταν στην... τουαλέτα


Ο βασιλιάς Γουλιέλμος Γ' και το σκαμνί του

Ο "Groom of the Stool", όπως αποκαλούνταν, μπορεί να ήταν ένας μίζερος ρόλος, αλλά είχε πολλά οφέλη.



Στα 1500, η τουαλέτα του βασιλιά της Αγγλίας ήταν μια πολυτέλεια: ήταν ένα φορητό κάθισμα με βελούδινα μαξιλάρια, που ονομαζόταν close-stool (κλειστό σκαμνί), κάτω από το οποίο υπήρχε ένα δοχείο νυκτός μέσα σε ένα ξύλινο κουτί. Από τα 1500 μέχρι τα 1700, οι Βρετανοί βασιλιάδες διόριζαν κάποιον "τυχερό" ευγενή, ο οποίος είχε το καθήκον να κάνει παρέα στον βασιλιά όταν εκείνος ήταν στην πιο ιδιωτική στιγμή του. Ο τίτλος ήταν ο "Groom of the Stool", δηλαδή ιπποκόμος των κοπράνων.

Δεν είναι κάποια "λαμπερή" δουλειά που θα περίμενε κανείς να κάνει σε ένα παλάτι, αλλά όντας κάποιος Groom of the Stool -πήρε το όνομά του από το κλειστό σκαμνί- ήταν στην πραγματικότητα μια πολυπόθητη θέση σε κάποιον βασιλικό οίκο. Κάθε μέρα, καθώς ο βασιλιάς βρισκόταν στο πολυτελές σκαμνί του, αποκάλυπτε μυστικά, ζητούσε συμβουλές, αλλά ταυτόχρονα άκουγε κιόλας τυχόν προβλήματα του ιπποκόμου του και προσφερόταν να βοηθήσει.

Η δουλειά ίσως ξεκίνησε ως μια μάλλον μη προνομιακή θέση. Η πρώτη αναφορά της δουλειάς είναι από το 1497 και αναφέρεται στην εποχή των Τυδώρ.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Η' στα 1500, ο τίτλος δινόταν στους πιο πιστούς άνδρες της αυλής, συχνά σαν ομάδα. Αργότερα, οι βασιλιάδες, μαζί τους και ο Ερρίκος Η', διόριζαν ένα άτομο, ο οποίος ταξίδευε μαζί με τον βασιλιά και σε κάθε ταξίδι κουβαλούσε το συγκεκριμένο σκαμνί. Οι μοναδικοί μονάρχες που δεν είχαν κάποιον γι' αυτή την δουλειά ήταν οι εξόριστοι -αν και, όλο και κάποιος επιφορτιζόταν με θέματα της κρεβατοκάμαρας.

Ο Groom of the Stool ήταν υπεύθυνος όλων των δραστηριοτήτων που είχαν να κάνουν με την κρεβατοκάμαρα του βασιλιά και των άλλων ιδιωτικών δωματίων του, όπως το ότι ο βασιλιάς έπρεπε να είναι καλοντυμένος, το κρεβάτι του να είναι καλά στρωμένο, αλλά και να είναι σε μια τάξη τα οικονομικά του. Μερικές φορές, ο ιπποκόμος είχε τον έλεγχο του να ξοδεύει χρήματα. Οι μονάρχες περιβάλλονταν από υπηρέτες όλες τις ώρες της ημέρας, συχνά μάλιστα κοιμούνταν στο ίδιο δωμάτιο με τους υπηρέτες. Ορισμένοι βασιλείς είχαν το εν λόγω σκαμνί σε πιο ιδιωτικά δωμάτια, αλλά ακόμη και εκεί, επέτρεπαν σε -ελάχιστους- ανθρώπους να είναι μαζί τους.


Υπήρξαν τρις γυναίκες στην εν λόγω θέση, η Elizabeth Boyle στην βασίλισσα Dowager Henrietta Maria και στην βασίλισσα Anne, η Sarah Churchill (αριστερά) και η Elizabeth Seymour (δεξιά)

Συχνά, το υπόλοιπο προσωπικό του παλατιού φοβόνταν τους Groom of the Stool μιας και ήξεραν άκρως εμπιστευτικά θέματα της πολιτικής και διαφόρων προσωπικών υποθέσεων και -το σημαντικότερο- ήταν το αυτί του βασιλιά. Ο σερ Anthony Denny, ο ιπποκόμος του Ερρίκου Η' χειριζόταν ο ίδιος την σφραγίδα του βασιλιά, την υπογραφή του δηλαδή.

Στις αρχές του 17ου αιώνα, ο σερ Thomas Erskine ήταν ο αρχηγός της φρουράς του βασιλιά Ιάκωβου Α', αλλά και ο ιπποκόμος του, κάτι που του έδινε μεγάλη επιρροή στον βασιλιά. Οι ιπποκόμοι εμπλέκονταν και σε άλλους τομείς της εξουσίας. Για παράδειγμα, ο ιπποκόμος του Ερρίκου Η' ασχολήθηκε πολιτικά με την Άννα Μπολέυν και εκτελέστηκε μαζί της όταν εκείνη έχασε την εύνοια του συζύγου της.

Οι βασίλισσες από την άλλη μεριά, δεν χρησιμοποιούσαν ιδιαιτέρως αυτήν την υπηρεσία.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1700, ο εν λόγω ρόλος άρχισε να πέφτει σε δυσμένεια. Ο σερ Michael Stanhope του Εδουάρδου Στ' ήταν ο τελευταίος που απασχολήθηκε με αυτόν τον ρόλο. Ο τελευταίος Groom of the Stool ήταν ο James Hamilton για τον πρίγκιπα της Ουαλίας στα 1800, αν και από τότε η θέση αφορούσε τα καθήκοντα του ντυσίματος και μετονομάστηκε σε "Groom of the Stole", που προέρχεται από την λατινική λέξη για τα είδη ένδυσης, Stola.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η ιστορία της 5χρονης Lina Medina, της νεότερης μητέρας στον κόσμο



Το 1939, ένα υγιέστατο κοριτσάκι, η Lina Medina, γέννησε ένα υγιέστατο μωρό. Αυτό που κάνει παράξενη αυτή τη γέννα είναι η ηλικία της μητέρας: ήταν μόλις πέντε χρονών.



Στις αρχές της άνοιξης του 1939, μια οικογένεια από ένα απομακρυσμένο χωριό του Περού πήγε την 5χρονη κόρη της σε έναν γιατρό στην πρωτεύουσα της χώρας, τη Λίμα. Η κοιλιά του κοριτσιού μεγάλωνε για μερικούς μήνες και η μητέρα της φοβόταν ότι μπορεί να έχει κάποιον όγκο. Όμως, ο γιατρός διέγνωσε ότι η κόρης τους, η Lina Medina, ήταν επτά μηνών έγκυος. Έξι εβδομάδες αργότερα, η Lin έγινε -σε ηλικία πέντε χρονών και επτά μηνών- η νεότερη -γνωστή- μητέρα που γέννησε. Η περίπτωσή της τράβηξε την προσοχή των παιδίατρων της εποχής και το θέμα έχει γίνει αντικείμενο υποθέσεων από τότε. Η Lina δεν αποκάλυψε ποτέ ποιος ήταν ο πατέρας και μέχρι σήμερα, η ίδια και η οικογένειά της αποφεύγουν τη δημοσιότητα.

Η πραγματική ιστορία της Lina, της νεότερης επιβεβαιωμένης μητέρας του κόσμου, δίνει μια εικόνα τόσο για την κοινωνία που μεγάλωσε, όσο και για τις ιδιοτροπίες της ανθρώπινης βιολογίας.

Μια περίπτωση πρώιμης ήβης



Η κατάσταση της Lina αποτελεί σίγουρα έκπληξη προς όλους όσοι μελέτησαν την υπόθεση, αλλά, μεταξύ των παιδιατρικών ενδοκρινολόγων, δεν ήταν εντελώς αδιανόητο. Περίπου ένα στα 10.000 παιδιά αναπτύσσουν μια κατάσταση γνωστή ως "πρώιμη ήβη", κατά την οποία, το σώμα του παιδιού φτάνει σε σεξουαλική ωριμότητα πριν από την ηλικία των οκτώ. Η αναλογία μεταξύ κοριτσιών και αγοριών που αναπτύσσονται με αυτόν τον τρόπο είναι περίπου 10 προς 1. Πολλοί υποψιάζονται ότι ίσως επιταχύνεται λόγω σεξουαλικής επαφής σε νεαρή ηλικία. Μια μεταγενέστερη ανάλυση έδειξε ότι η Lina ίσως έφτασε στην πρώτη της έμμηνο ρύση ήδη οκτώ μήνες μετά τη γέννησή της, αν και άλλες αναφορές αναφέρουν ότι είχε κανονικές εμμηνορροϊκές περιόδους από την ηλικία των τριών.

Η εξέταση της πενταετούς Lina έδειξε ότι είχε ήδη ανεπτυγμένος στήθος, διευρυμένους γοφούς και προχωρημένη οστική ανάπτυξη. Κατά πως φαίνεται, τη στιγμή που η Lina έμεινε έγκυος -γύρω στα πέμπτα της γενέθλια- το σώμα της ήταν μιας πολύ μικρής και ανώριμης γυναίκας.

Έγκυος στα πέντε της


Μετά τον τοκετό με την μαία και το νεογέννητο αγοράκι της

Η πρώιμη ήβη είναι μια καλή εξήγηση για την εγκυμοσύνη της Lina, αλλά προφανώς δεν εξηγεί τα πάντα. Για να μείνει έγκυος ένα κοριτσάκι στα πέντε του είναι απαραίτητη προϋπόθεση -αλλά όχι αρκετή- να έχει έμμηνο ρήση από τα τρία του. Με απλά λόγια, κάποιος θα πρέπει να αφήσει ένα μικρό κορίτσι έγκυο και με τις πιθανότητες 100.000 προς 1, αυτό ο "κάποιος" πιθανότατα δεν ήταν κάποιο πεντάχρονο αγόρι με "πρώιμη ήβη"...

Η Lina δεν ανέφερε ποτέ ποιος ήταν ο πατέρας του μωρού που γέννησε. Όμως, ο πατέρας της, ένας ανθρακωρύχος ονόματι Tiburelo, συνελήφθη επειδή θεωρήθηκε ύποπτος για βιασμό ανηλίκου και αιμομιξία. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος και άρθηκαν οι κατηγορίες εναντίον του καθώς, αρνήθηκε έντονα ότι είχε κάνει σεξ με την κόρη του και δεν βρέθηκαν αποδείξεις ή μαρτυρίες για το αντίθετο. Σε ένα άρθρο σχετικά με την υπόθεση, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 1955, ο συντάκτης ανέφερε ότι πολλά από τα απομακρυσμένα ινδιάνικα χωριά του Περού διατηρούν θρησκευτικές γιορτές, όλο το χρόνο, που εξακολουθούν να τηρούν μια ισχυρή προχριστιανική ατμόσφαιρα και συχνά συμβαίνει ομαδικό σεξ και, μερικές φορές, βιασμοί. Τα παιδιά μπορούν να είναι παρόν, ή τουλάχιστον όχι πολύ μακριά, σε αυτές τις εκδηλώσεις. Ελλείψει ομολογίας ή άλλων γεγονότων σχετικά με την υπόθεση της Lina, συμπεριλαμβανομένης της δικής της δυσκολίας να κάνει με ξεκάθαρη δήλωση, αυτό παρέχει μια πιθανή -αν και όχι ακριβώς αποδεδειγμένη- πηγή για τη σεξουαλική επαφή που ίσως να συνέβη και έμεινε έγκυος.

Μια ιδιωτική υπόθεση


Με τον γιατρό της, προς τιμήν του οποίου, έδωσε το όνομα του στο γιο της

Μόλις έγινε γνωστή η υπόθεση της Lina, προκάλεσε αίσθηση σε όλο τον κόσμο.

Οι εφημερίδες στο Περού πρόσφεραν -ανεπιτυχώς- στην οικογένειά της χιλιάδες δολάρια για να τους πάρουν μια συνέντευξη και να κινηματογραφήσουν την κόρη τους. Οι εφημερίδες στις ΗΠΑ -όπως και σήμερα, απελπισμένες για αναγνωστικό κοινό- ανέφεραν το γεγονός και άφηναν υπόνοιες με τις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Έγιναν προσφορές για να πληρώσουν την οικογένεια και να την μεταφέρουν στις ΗΠΑ -σε κάτι που ισοδυναμεί με... freak show- αλλά και πάλι, όλες οι προσφορές απορρίφθηκαν.

Η Lina συνέχισε να αποφεύγει τη δημοσιότητα για το υπόλοιπο της ζωής της και δεν έδινε συνεντεύξεις. Αυτή η αποστροφή της για τα φώτα της δημοσιότητας συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, το άρθρο της στη Wikipedia επισημαίνει ότι υπάρχουν συγκρουόμενες αποδείξεις σχετικά με το εάν είναι ζωντανή. Είναι γνωστές μόνο δύο φωτογραφίες οι οποίες τραβήχτηκαν ενώ η Lina ήταν έγκυος -και μόνο μια από αυτές, μια εικόνα προφίλ χαμηλής ανάλυσης- δημοσιεύθηκε εκτός της ιατρικής βιβλιογραφίας.

Η ζωή της Lina μετά τη γέννα


Με τον γιο της σε ηλικία 8 ετών

Φαίνεται ότι η Lina έλαβε καλή ιατρική φροντίδα -ειδικά για την εποχή και τον τόπο που ζούσε- και γέννησε ένα υγιές αγόρι στις 14 Μαΐου του 1939. Η γέννηση έγινε με καισαρική τομή, διότι, παρά τους πρόωρα διευρυμένους γοφούς της, ο λεπτός σκελετός της δεν ήταν ακόμη επαρκής για μια κανονική γέννα. Το παιδί ονομάστηκε Gerardo, από τον γιατρό που εξέτασε πρώτος το μικρό κορίτσι, και επέστρεψε και αυτό στο χωριό Ticrapo, απ' όπου καταγόταν η οικογένεια. Ο Gerardo μεγάλωσε πιστεύοντας ότι η Lina ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του και έμαθε την αλήθεια στην εφηβεία του. Παρά το γεγονός ότι δεν είχε προβλήματα υγείας, ο Gerardo πέθανε σχετικά νέος, σε ηλικία 40 ετών, το 1979, από φυσικά αίτια. Η Lina εργάστηκε ως γραμματέας του γιατρού που την ξεγέννησε και με τον μισθό της τελείωσε το σχολείο, την ίδια σχεδόν περίοδο με τον γιο της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, παντρεύτηκε κάποιον Raul και γέννησε το δεύτερο παιδί της το 1972, σε ηλικία 39 ετών. Η Lina και η Raul δεν ήταν πλούσιοι και το 2002 το ζευγάρι ήταν ακόμα παντρεμένο και ζούσε σε μια φτωχή γειτονιά στη Λίμα.

Αν λάβει κανείς υπόψη τη στάση της απέναντι στη δημοσιότητα και τα αδιάκριτα βλέμματα των περίεργων, ίσως να είναι καλύτερα που κανείς δεν ξέρει πού ζει η Lina ή τι κάνουν η ίδια, ο σύζυγός της και το μικρότερο παιδί της.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Καλώς ήρθατε στο μικρό, αξιαγάπητο αυστριακό χωριό F*cking



Με μόλις 104 κατοίκους πληθυσμό και μόλις 4 χλμ από τα γερμανικά σύνορα, καλώς ήρθατε στο αυστριακό χωρίο που λέγεται... Fucking.



Το χωρίο με το παράξενο -και αγενές όνομα- (προφέρεται fooking) είναι ένα ήσυχο μέρος. Το μοναδικό έγκλημα που έχει αναφερθεί ποτέ στο χωριό είναι... οι κλοπές των πινακίδων με το όνομα του χωριού. Οι κλοπές των πινακίδων από τους τουρίστες ως σουβενίρ είναι τόσο μεγάλος μπελάς που το 2004 οι κάτοικοί του ψήφισαν ώστε το χωριό να αλλάξει όνομα.

Κάποτε, μέσα σε ένα βράδυ εκλάπησαν και οι τέσσερις πινακίδες του χωριού, η κάθε μια κόστους 300€, οι οποίες αντικαταστάθηκαν μέσω των φόρων που πληρώνουν κάτοικοι του χωριού. Φευ! Οι κάτοικοι ψήφισαν ώστε να παραμείνει το όνομα ως έχει και ο κοινοτάρχης Siegfried Höppl δήλωσε, "όλοι μας ξέρουμε τι σημαίνει στα αγγλικά, αλλά το Fucking είναι Fucking -και θα συνεχίσει να λέγεται Fucking".

Πάντως, οι κάτοικοι του χωριού δεν ήξερα ανέκαθεν τη σήμαινε η λέξη στα αγγλικά.



Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μερικοί Αμερικανοί στρατιώτες με βάση το Σάλτσμπουργκ, 30 χλμ πιο βόρεια, εμφανίστηκαν στο χωριό με το παράξενο όνομα και αμέσως διαδόθηκε η ύπαρξή του. Συνεχώς κατέφθαναν περισσότεροι στρατιώτες ώστε να βγάλουν μια φωτογραφία δίπλα στις πινακίδες με το όνομα του χωριού. Οι Fuckingers, όπως αποκαλούνται οι ντόπιοι, σάστισαν από το ξαφνικό ενδιαφέρον, μη γνωρίζοντας τι σημαίνει η λέξη. Από τότε, το Fucking έχει σταθερά πολλούς επισκέπτες.

Το χωριό χρονολογείται από τον 6ο αιώνα όταν ιδρύθηκε από έναν Βαυαρό ευγενή, τον Focko. Ο συλλαβισμός του ονόματός του εξελίχτηκε με τα χρόνια και η κατάληξη "-ing" είναι ένα παλιό γερμανικό επίθεμα που υποδεικνύει κάποιον που προέρχεται από τη λέξη ρίζα, δηλαδή το Fucking σημαίνει "(μέρος των) ανθρώπων του Focko".

Ένας ντόπιος, ο Josef Winkler, προσπάθησε να κάνει μια επικερδή επιχείρηση, πουλώντας online (fucking.at) μπλουζάκια με πινακίδες με το όνομα του χωριού ή με ατάκες όπως "I like Fucking in Austria". Δεν τα κατάφερε όμως καθώς οι παραδοσιακοί ντόπιοι δεν το ενέκριναν.

Παρ' όλα αυτά, τον Νοέμβριο του 2009, διεξήχθη στο χωριό το μουσικό φεστιβάλ των F**k Bands, με μπάντες που τα ονόματά τους ήταν F**ked Up, Holy F**k, F**k και F**k Buttons.



Παρά το ότι η περιοχή διαθέτει λίμνες και δάση, οι τουρίστες ενδιαφέρονται περισσότερο για το χωρίο, εκ των οποίων, οι περισσότεροι είναι Άγγλοι. Οι Γερμανοί θέλουν να δουν το σπίτι του Μότσαρτ στο Σάλτσμπουργκ. Οι Αμερικανοί να δουν που γυρίστηκε το Η Μελωδία της Ευτυχίας. Οι Ιάπωνες, τη γενέτειρα του Χίτλερ στο Μπραουνάου αμ Ιν. Αλλά τους Άγγλους τους νοιάζει μόνο το Fucking.

Τον Ιούλιο του 2009 ανακοινώθηκε ότι το χωριό θα εγκαθιστούσε κάμερες ασφαλείας για να εμποδίσουν τις κλοπές των πινακίδων από τους τουρίστες.

Κοντά στο χωριό, υπάρχει ένα βουνό, το όνομα του οποίου είναι και αυτό κάπως... Το βουνό ονομάζεται Wank (που σημαίνει αυνανισμός, αλλά με τη λέξη που ξεκινάει από μα και τελειώνει σε κια...). Εκεί, ένας πιο ανοιχτόμυαλος διευθυντής ενός ξενώνα πιστεύει ότι οι κάτοικοι του Fucking πρέπει να εκμεταλλευτούν τη δημοτικότητα του χωριού τους.

Η Augustina Lindlbauer, μια ιδιοκτήτρια ενός ξενώνα στο Fucking θυμάται την προσπάθεια που είχε καταβάλει ώστε να εξηγήσει σε μια Βρετανίδα τουρίστρια ότι "δεν υπάρχουν καθόλου Fucking καρτ ποστάλ".

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η παράξενη ιστορία του διάσημου "εξωγήινου" σκελετού



Το 2003, στην έρημο Ατακάμα στην Χιλή, ένας ντόπιος ονόματι Oscar Muñoz έψαχνε για μπιχλιμπίδια στην εγκαταλελειμμένη πόλη La Noria όταν, σύμφωνα με την σελίδα για Α.Τ.Ι.Α. OpenMinds, είδε ένα λευκό πανί δεμένο με μια βιολετί κορδέλα. Μέσα στο πανί, βρήκε έναν μικροσκοπικό σκελετό, περίπου όσο ένα στυλό, με επίμηκες κρανίο και λάθος αριθμό πλευρών. Θα μπορούσε να είναι ένας εξωγήινος; Οι κυνηγοί UFO και οι επιστήμονες έχουν μπερδευτεί με την φύση του σκελετού, που από τότε ονομάστηκε "ανθρωποειδές της Ατακάμα" ή απλά "Ata". Στις 22 Μαρτίου του 2018, μια ερευνητική ομάδα παρουσίασε τα πιο εμπεριστατωμένα συμπεράσματα. Η ετυμηγορία; Σίγουρα δεν είναι εξωγήινος.



Παρά την εντυπωσιακή αναφορά μιας τοπικής εφημερίδας, η ιστορία δεν έγινε viral μέχρι το 2013, όταν το ντοκιμαντέρ για UFO "Sirius" το χαρακτήρισε ως απόδειξη ότι οι κυβερνητικές υπηρεσίες κάλυπταν την ύπαρξη εξωγήινης επίσκεψης. Ο ανοσιολόγος του πανεπιστημίου του Στάνφορντ Gary P. Nolan, έμαθε για την ταινία ενώ ήταν ακόμα στην παραγωγή και προσφέρθηκε να εξετάσει το DNA του Ata. Ο ιδιοκτήτης του δείγματος συμφώνησε να γίνουν έλεγχοι με ακτίνες Χ και να παρθεί δείγμα μυελού των οστών. Έτσι ο Νολάν έπιασε δουλειά.


πηγή

Αυτό που βρήκε ήταν περίπλοκο. Αντί για 12 πλευρά, το Ata είχε 10. Έδειξε το κρανίο στον παιδιατρικό ακτινολόγο Ralph Lachman, ο οποίος, όπως είπε ο Nolan στο Science Magazine, "κυριολεκτικά έγραψε το βιβλίο για τις παιδιατρικές διαταραχές των οστών". Ο Lachman είπε ότι ήταν κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Όσο για τις ακτίνες X, παρά το μικρό μέγεθος του Ata, που ταιριάζει με ένα έμβρυο 22 εβδομάδων, έδειχναν την εξέλιξη των οστών ενός 6χρονου ή 8χρονου παιδιού.

Τα οστά όμως ήταν ανθρώπινα. Το Ata πέθανε σχετικά πρόσφατα -500 χρόνια πριν ή και λιγότερο- και είχαν άφθονο, υψηλής ποιότητας DNA, το οποίο οι ερευνητές βρήκαν ότι ταιριάζει απόλυτα με ένα ανθρώπινο γονιδίωμα αναφοράς, και μάλιστα δείχνει ότι η μητέρα του Ata ήταν από τη Χιλή. Παρ' όλα αυτά, πολλά ακόμα ερωτήματα αφέθηκαν αναπάντητα.

Για τη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε online στο περιοδικό Genome Research, ενεπλάκη και ο υπολογιστικός βιολόγος Atul Butte του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Αυτός και άλλοι ερευνητές προσπάθησαν να ακολουθήσουν ολόκληρο το γονιδίωμα του Ata και μπόρεσαν να καταλήξουν σε πολλά περισσότερα συμπεράσματα σχετικά με τον σκελετό. Με σιγουριά μπορούσαν να πουν ότι το Ata ήταν γένους θηλυκού.


πηγή

Η Sanchita Bhattacharya, ερευνήτρια στο εργαστήριο του Dr. Butte, ανακάλυψε 54 σπάνιες μεταλλάξεις στο DNA της Ata που πίστευε ότι θα μπορούσαν να κλείσουν ένα γονίδιο. Πολλά από αυτά τα γονίδια παίζουν ρόλο στον σχηματισμό σκελετού και μερικά είναι γνωστά, όπως αυτά για τον νανισμό, την σκολίωση, ακόμη και για έναν ασυνήθιστο αριθμό πλευρών. Όμως μερικά δεν ήταν γνωστά. Είναι πιθανό η Ata να είχε μια γενετική μετάλλαξη, άγνωστη στην επιστήμη, που έκανε τον σκελετό της να ωριμάσει πολύ γρήγορα, και που τελικά την οδήγησε στο θάνατο όταν ήταν ακόμη στη μήτρα της μητέρας της.

Αν η Ata ήταν θνησιγενής, αυτές οι άγνωστες μεταλλάξεις έχουν νόημα. Σύμφωνα με τους New York Times, γενικά, οι επιστήμονες δεν μελετούν το DNA των θνησιγενών, και είναι πιθανό αυτές να περιλαμβάνουν -ή είναι αποτέλεσμα- παραλλαγές αυτών των μεταλλάξεων. Αυτό οδήγησε τους επιστήμονες να ρίξουν μια δεύτερη ματιά.

Η Ata είναι σίγουρα ασυνήθιστη, αλλά είναι άνθρωπος. Δεν είναι εξωγήινος.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Όταν τα κλύσματα καπνού επανέφεραν στη ζωή θύματα πνιγμού



Το μικρό κουτί που βλέπετε στην φωτογραφία πιο πάνω, περιέχει ένα φυσερό, μερικούς σωλήνες και άλλα εξαρτήματα. Ήταν ένα κιτ που διέθετε στην αγορά η Tobacco Resuscitator Kit από τον 18ο αιώνα και είχε εγκριθεί για χρήση από την Royal Humane Society -τότε γνωστή ως Society for the Recovery of Persons Apparently Drowned- του Λονδίνου, μια βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση που προωθεί την επέμβαση για να σωθεί η ζωή κάποιου.



Ο καπνός θεωρούνταν ότι έχει αναζωογονητικές ιδιότητες και είχε την ιδιότητα να απορροφά την υγρασία και να ζεσταίνει το σώμα εκ των έσω. Έτσι, η εμφύσηση καπνού σε διάφορα ανοίγματα του ανθρώπινου σώματος ήταν μια διαδικασία που συνιστούσαν για να αναζωογονηθεί το φαινομενικά άψυχο σώμα ενός πνιγμένου. Το φυσερό στο κιτ επέτρεπε στον γιατρό ή τον εξεταστή να εμφυσήσουν καπνό μέσω διαφόρων ακροφυσίων που σχεδιάστηκαν ώστε να ταιριάζουν στα ρουθούνια, αλλά και τον... ορθό.

Πριν από τα μέσα του 18ου αιώνα, αν κάποιος έπεφτε στο νερό και δεν μπορούσε να κολυμπήσει έβρισκε σίγουρα το θάνατο, διότι ακόμα και αν το θύμα σωζόταν, δεν υπήρχε κάποια ενδεδειγμένη μέθοδος για ανάνηψη. Η εμφύσηση αέρα από στόμα ήταν ακόμα κάτι νέο -και παράξενο- και οι σύγχρονες τεχνικές ΚΑΡΠΑ απείχαν πολλούς αιώνες ακόμα.

Το 1745, Άγγλος γιατρός John Fothergill έδωσε την πρώτη διάλεξη για την εμφύσηση αέρα από στόμα σε στόμα, επικαλούμενος το έργο ενός χειρούργου από τη Σκωτία, του William Tossach, ο οποίος κάποτε επανέφερε στη ζωή έναν ασθενή με καπνό από την καύση κάρβουνου. Η εμφύσηση αέρα στους πνεύμονες θυμάτων πνιγμού έγινε η γενική διαδικασία.

Εκείνη την εποχή, υπήρχε η φήμη ότι οι Ινδιάνοι της Βορείου Αμερικής χρησιμοποιούσαν τον καπνό ως φάρμακο για να θεραπεύσουν διάφορες ασθένειες. Εκτός από την εισπνοή του καπνού των καμένων φύλλων, υπήρχε ακόμη μια διαδικασία, αυτή του να φυσούν καπνό προς τα μέσα μέσω του ορθού. Οι Ευρωπαίοι γιατροί θεωρούν ότι ήταν πολύ καλή ιδέα για να αναζωογονήσουν θύματα πνιγμού, επειδή ο καπνός είναι ζεστός και οι πνιγμένοι χρειάζονται ζέστη.



Το 1773, ο γιατρός William Hawes, για να πειραματιστεί με τη νέα θεωρεία, άρχισε να προσφέρει ανταμοιβή σε οποιονδήποτε μπορούσε να του φέρει κάποιον που είχε σωθεί από πνιγμό, εντός βεβαίως εύλογου χρόνου βύθισης. Προφανώς, ο Hawes είχε αρκετή επιτυχία με την επαναφορά θυμάτων πνιγμού και έτσι, τον επόμενο χρόνο, ίδρυσε την Society for the Recovery of Persons Apparently Drowned, μαζί με έναν άλλο γιατρό, τον Thomas Cogan. Αργότερα, η εταιρία έγινε η Royal Humane Society και άνοιξε υποκαταστήματα σε όλη τη χώρα, αλλά κυρίως σε λιμάνια και παράκτιες πόλεις, εκεί δηλαδή όπου ο κίνδυνος πνιγμού ήταν υψηλός. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, η κοινωνία είχε πάνω από 280 αποθήκες σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες τροφοδοτούσαν τον κόσμο με τέτοια κιτ διάσωσης. Οι συσκευές αυτές εγκαταστάθηκαν κατά μήκος του ποταμού Τάμεση στο Λονδίνο, όπως γίνεται σήμερα τους απινιδωτές σε δημόσιους χώρους.

Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, τα κλύσματα καπνού είχαν γίνει μια καθιερωμένη πρακτική στην ιατρική της Δύσης. Μάλιστα, δεν χρησιμοποιούνταν μόνο σε θύματα πνιγμού αλλά και σε διάφορες άλλες ασθένειες, όπως οι πονοκέφαλοι, η αναπνευστική ανεπάρκεια, οι σπασμοί, τα κρυολογήματα, οι κήλες και οι κοιλιακές κράμπες.

Η πρακτική του κλύσματος καπνού εγκαταλείφθηκε σύντομα, όταν, το 1811 ο Άγγλος επιστήμονας Ben Brodie ανακάλυψε ότι η νικοτίνη ήταν τοξική για την καρδιά. Όμως, η χρήση ερεθιστικών αναθυμιάσεων για αναπνευστική θεραπεία συνεχίστηκε για περισσότερο από έναν αιώνα.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η Garita del Diablo σε ένα φρούριο στο Πουέρτο Ρίκο και ο μύθος ενός Ισπανού στρατιώτη που την περιβάλλει



Στην Νησίδα του Σαν Χουάν (Isleta de San Juan), ένα νησί δίπλα στις ακτές του Πουέρτο Ρίκο, στην περιοχή του Παλαιού Σαν Χουάν (Viejo San Juan), το ιστορικό τμήμα της πρωτεύουσας της περιοχής, το Σαν Χουάν, βρίσκεται το φρούριο San Cristóbal. Το φρούριο μένει στη σκιά του παλαιότερου και πιο δημοφιλούς φρουρίου El Morro. Παρόλα αυτά, είναι η μεγαλύτερη ισπανική οχύρωση του Νέου Κόσμου. Κατασκευάστηκε για να αποκρούει τις εχθρικές επιθέσεις και, όπως και το El Morro, διαθέτει αρκετές "garitas", δηλαδή σκοπιές, όπου στέκονταν φρουροί τη νύχτα οι Ισπανοί στρατιώτες.



Μια από αυτές τις σκοπιές, η οποία χτίστηκε το 1634, ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες καθώς περιβάλλεται από ένα μύθο μέχρι και σήμερα. Είναι γνωστή ως "Garita del Diablo", δηλαδή Σκοπιά του Διαβόλου, βρίσκεται πιο μακριά από τις υπόλοιπες και προεξέχει στον ωκεανό. Λέγεται ό, τι, λόγω της απομακρυσμένης θέσης της και των απόκοσμων ήχων που ακούγονταν συχνά, δεν ήταν δημοφιλής στους φρουρούς.


Αεροφωτογραφία του φρουρίου San Cristóbal

Οι φρουροί στις σκοπιές, περιστασιακά τη νύχτα, φώναζαν ο ένας στον άλλο για να βεβαιωθούν ότι ήταν εντάξει και ξύπνιοι. Επειδή η Garita del Diablo ήταν πολύ μακριά, οι στρατιώτες έπρεπε να φωνάζουν πιο δυνατά για να ανταγωνιστούν τους ήχους του ωκεανού και τον αέρα. Μια νύχτα, ένας στρατιώτης ήταν φρουρός στη διάσημη σκοπιά. Κάθε κλήση που απευθυνόταν προς αυτόν παρέμενε αναπάντητη. Οι άλλοι στρατιώτες φοβόντουσαν για τον συνάδελφό τους αλλά μέχρι την ανατολή του ηλίου κανείς δεν τόλμησε να ελέγξει αν συνέβαινε κάτι. Τότε, πήγαν στην σκοπιά και το μόνο που βρήκαν ήταν το τουφέκι του και η στολή του. Οι προληπτικοί φρουροί ισχυρίστηκαν ό, τι ο διάβολος πήρε τον συνάδελφό τους και έτσι ξεκίνησε ο μύθος.



Εκείνη την εποχή, κάποιοι ντόπιοι ανέφεραν μια πιο λογική εξήγηση. Ισχυρίστηκαν ότι ο στρατιώτης άφησε τη θέση του για να φύγει με την αγάπη της ζωής του. Ο στρατιώτης έπαιζε την κιθάρα του και τραγουδούσε την αγάπη του για εκείνη, όμως ούτε οι ανώτεροί του ούτε η μητέρα της κοπέλας ενέκριναν τη σχέση. Το ζευγάρι συμφώνησε να συναντηθούν ένα βράδυ, όταν ο στρατιώτης θα ήταν σκοπός στην εν λόγω σκοπιά και να το σκάσουν. Η κοπέλα του πήγε πολιτικά ρούχα, έφυγαν χωρίς να τους δει κανείς και πήγαν σε εξοχικό σπίτι στη Sierra de Trujillo. Ανεξάρτητα από την αλήθεια αυτών των ιστοριών, δεν τους είδαν ποτέ ξανά.



Σήμερα, η Garita del Diablo παραμένει απρόσιτη για το κοινό, αλλά μπορεί κανείς να τη δει από το οχυρό και τον δρόμο που περνάει μπροστά της. Λέγεται ότι αν κανείς πλησιάσει την σκοπιά το βράδυ, ίσως ακούσει την κιθάρα του στρατιώτη καθώς και ένα γέλιο. Ίσως είναι ο ήχος του ευτυχισμένου ζευγαριού, ή ίσως ο Ισπανός στρατιώτης και η αγαπημένη του χλευάζουν τον μύθο γύρω από την εξαφάνισή τους
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Ο επιστήμονας που επέζησε όταν μια ακτίνα λέιζερ του διαπέρασε το κρανίο



Η ακτίνα μπήκε από το πίσω μέρος του κεφαλιού του Anatoli Bugorski και βγήκε από τη μύτη του.



Με βάση τις έρευνες που έχουν γίνει, χρειάζονται περίπου 500 ως 600 ραντ (μονάδα μέτρησης απορροφηθείσης δόσης ακτινοβολίας) ακτινοβολίας για να σκοτώσουν κάποιον. Έτσι, όταν μια δέσμη πρωτονίων που περιείχε περίπου 200.000 ραντ μπήκε στο κρανίο του Ανατόλι Μπουγκόρσκι (Anatoliy Petrovich Bugorskiy), το μέλλον του φαινόταν εξαιρετικά προβλέψιμο. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη.

Αν και υπέστη μερικές βλάβες, ο Μπουγκόρσκι παρέμεινε σχεδόν εντελώς λειτουργικός. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μια δέσμη από τον ισχυρότερο -εκείνη την εποχή- επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο διαπέρασε το κεφάλι του, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς επιβίωσε ο επιστήμονας.

Ο πρώτος και μοναδικός που έβαλε το κεφάλι του σε έναν επιταχυντή σωματιδίων
Ο Ανατόλι γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1942 στην Ρωσία. Το 1978 ήταν ερευνητής του Ινστιτούτου Φυσικής Υψηλής Ισχύος στην πόλη Protvino στην περιφέρεια της Μόσχας, δουλεύοντας με το σύγχροτρο U-70 (ένας τύπος κυκλικού επιταχυντή σωματιδίων) -ο οποίος, μέχρι και σήμερα παραμένει ο μεγαλύτερος επιταχυντής σωματιδίων στη Ρωσία.

Στις 13 Ιουλίου του 1978, ο 36χρονος επιστήμονας έκανε τη συνηθισμένη δουλειά του. Καθώς έλεγχε τον εξοπλισμό για ελαττωματικά τμήματα, ακριβώς την πιο λάθος στιγμή, ο μηχανισμός ασφαλείας του σύγχροτρου απέτυχε. Ο Μπουγκόρσκι είχε γείρει και είχε βάλει το κεφάλι του ανάμεσα στη διαδρομή της κύριας δέσμης πρωτονίων, ενώ αυτά κινούνταν σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Η δέσμη μπήκε από το πίσω μέρος του κεφαλιού του και βγήκε από τη μύτη του.



Τα ραντ που μετρούν την ακτινοβολία είναι στην πραγματικότητα μετρήσεις της απορρόφησης της ακτινοβολίας. Χωρίς να εμβαθύνουμε σε λεπτομέρειες, τα σωματίδια που δημιουργούνται όταν συγκρούονται τα πρωτόνια εξαρτώνται από το τι συγκρούονται μαζί τους. Μέχρι το περιστατικό του Μπουγκόρσκι, κανείς δεν ήξερε τι μπορεί να συμβεί όταν κάποιος εκτέθηκε σε ακτινοβολία με τη μορφή μιας δέσμης ταχυκίνητων πρωτονίων. Με βάση την ποσότητα ενέργειας που περιείχε η δέσμη, αυτό που περίμεναν ήταν να ανοίξει μια μεγάλη τρύπα στο πρόσωπο του Μπουγκόρσκι. Όπως το περιέγραψε ο ίδιος, υπήρχε ένα φως "φωτεινότερο από χίλιους ήλιοι". παραδόξως όμως, δεν ένιωσε πόνο.

Η απίστευτη επιβίωση του
Η αριστερή πλευρά του προσώπου του διογκώθηκε πολύ. Μεταφέρθηκε πολύ γρήγορα σε μια κλινική στη Μόσχα για θεραπεία, όπου οι γιατροί ήταν σίγουροι ότι θα πεθάνει. Στην τελική, τον είχε χτυπήσει μια θανατηφόρα δόση ακτινοβολίας. Ουσιαστικά, νόμιζαν ότι θα τον κρατήσουν για να μελετήσουν το θάνατό του.

Τις επόμενες ημέρες, το δέρμα που είχε έρθει σε επαφή με τη δέσμη ξεφλούδισε. Μόλις έφυγε εντελώς, μπορούσε να φανέι η διαδρομή της δέσμης μέσα από το πρόσωπο, στα οστά και στον ιστό του εγκεφάλου. Ακόμη και μετά το ατύχημα, τα νεύρα του συνέχισαν να καίγονται, αφήνοντας την αριστερή πλευρά του προσώπού του παράλυτη και το αριστερό αυτί του αναποτελεσματικό. Ακόμα όμως, παρά τις εύλογες προβλέψεις ότι θα πέθαινε μέσα σε λίγες μέρες, ο Ανατόλι ήταν ζωντανός και λειτουργικός.

Η επιβίωση του Ανατόλι μπορεί να αποδοθεί στο τυχερό γεγονός ότι η δέσμη δεν έπληξε κανένα ζωτικό τμήμα του εγκεφάλου του, όπως για παράδειγμα ο ιππόκαμπος ή ο μετωπικός λοβός. Επίσης, ίσως φανεί παράξενο, αλλά καλύτερα που η ακτίνα χτύπησε τον εγκέφαλό του, παρά την καρδιά ή κάποια αρτηρία. Σε αυτή την περίπτωση, θα τα είχε καταστρέψει αμέσως. Όμως, ο εγκέφαλος είναι ικανός να επανασυνδέεται.


Ο Ανατόλι μετά το ατύχημα

Η -κύριως- φυσιολογική ζωή του και μια παράξενη παρενέργεια
Δυστυχώς, ο Ανατόλι άρχισε να έχει περιστασιακές επιληπτικές κρίσεις. Ωστόσο, δεν είχε καμία ψυχική επιδείνωση και έτσι μπόρεσε να συνεχίσει να εργάζεται στην επιστήμη και να αποκτήσει το διδακτορικό του.

Μπορεί να ακουστεί απίστευτο, αλλά ο Μπουγκόρσκι δεν μπορούσε να μιλήσει για το περιστατικό για πάνω από μια δεκαετία. Η μυστικοπάθεια της Σοβιετικής Ένωσης, ειδικά όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια, τον εμπόδισε να συζητήσει το τι συνέβη. Συνέχισε να κάνει περιοδικές επισκέψεις σε κλινική ακτινοβολίας για εξετάσεις ρουτίνας, όπου συνάντησε και άλλα θύματα πυρηνικών ατυχημάτων.

"Όπως και οι πρώην τρόφιμοι, γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον", είπε όταν του επετράπη να μιλήσει για το συμβάν. "Δεν υπάρχουν πολλοί από εμάς και γνωρίζουμε την ιστορία του άλλου. Γενικά, είναι θλιβερές ιστορίες".

Ο Μπουγκόρσκι θέλησε να διαθέσει τον εαυτό του για μελέτη σε Δυτικούς ερευνητές, αλλά δεν άντεξε οικονομικά να εγκαταλείψει το Protvino. Ζει ακόμη και είναι καλά. Μάλιστα, η πλευρά του προσώπου που κάηκε, δεν εμφάνισε ποτέ ρυτίδες και παρέμεινε όπως ακριβώς ήταν και εκείνη την ημέρα (ίσως λόγω παράλυσης).
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Vesna Vulović: Το αεροπλάνο της εξερράγη σε ύψος 10.000 μέτρα και αυτή επέζησε της πτώσης χωρίς αλεξίπτωτο



Το ίδιο πράγμα που παραλίγο να μην επέτρεπε στην Vesna Vulović να γίνει αεροσυνοδός, ήταν αυτό που τελικά την κράτησε ζωντανή.



Το απόγευμα της 26ης Ιανουαρίου του 1972, ο Bruno Honke άκουσε κραυγές από μια πλαγιά έξω από το χωριό του στην Τσεχοσλοβακία. Αμέσως πήγε να δει τι συνέβαινε και είδε ένα τρομερό θέαμα: τα συντρίμμια ενός αεροπλάνου, διαλυμένο από μια έκρηξη. Αν και φαινόταν αδύνατο να έχει επιζήσει κάποιος από μια τέτοια συντριβή, σύντομα ο Honke συνειδητοποίησε ότι υπήρχε επιζών. Μέσα στα συντρίμμια υπήρχε μια γυναίκα που φορούσε στολή αεροσυνοδού αλλά ήταν ξυπόλητη.

Το όνομά της ήταν Βέσνα Βούλοβιτς (Vesna Vulović) και παρ' ότι η ίδια δεν το ήξερε ακόμη, μόλις είχε επιζήσει από μια τρομερή πτώση από ύψος 10.000 μέτρων και είχε καταφέρει ένα από τα πιο παράξενα παγκόσμια ρεκόρ: επέζησε από την υψηλότερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.



Η Σέρβα Βούλοβιτς ήταν 22 χρονών και ήταν αεροσυνοδός μόλις οκτώ μήνες πριν από τη μοιραία πτώση. Μετά από ένα ταξίδι στο Λονδίνο για να μάθει αγγλικά, συνειδητοποίησε την αγάπη της για τα ταξίδια. Όταν ανακάλυψε ότι μια φίλη της θα γινόταν αεροσυνοδός και θα ταξίδευε τον κόσμο, άρπαξε στην ευκαιρία.

Το 1971 προσελήφθη στην JAT Airways, τον γιουγκοσλαβικό εθνικό αερομεταφορέα και τη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρία της χώρας. Όμως, το όνειρό της -σχεδόν- δεν έγινε πραγματικότητα. Με ιστορικό χαμηλής αρτηριακής πίεσης, η Βούλοβιτς ήξερε ότι ήταν απίθανο να περάσει τις ιατρικές εξετάσεις. Έτσι, πριν μπει, ήπιε πολλά φλιτζάνια καφέ, ελπίζοντας ότι έτσι θα κρατούσε την αρτηριακή πίεσή της αρκετά υψηλή.

Για καλή της τύχη, το κόλπο έπιασε και της επετράπη να εκπαιδευτεί ως αεροσυνοδός.

Η πτώση ρεκόρ της Βούλοβιτς



Μόλις οκτώ μήνες σαν αεροσυνοδός, η Βούλοβιτς εστάλη στο πλήρωμα της πτήσης JAT Flight 367, που έκανε το δρομολόγιο Στοκχόλμη-Βελιγράδι με ενδιάμεση στάση την Κοπεγχάγη. Αν και συνειδητοποίησε ότι η εταιρία την είχε μπερδέψει με μια άλλη αεροσυνοδό, συμφώνησε να πάει. Άλλωστε, δεν είχε πάει ποτέ στη Δανία και το θεώρησε ως μια καλή ευκαιρία για να ταξιδέψει.

Όμως, όταν έφτασε βρήκε ένα καταπιεσμένο πλήρωμα. Ενώ η Βούλοβιτς ήλπιζε ότι θα επισκεφτεί τα αξιοθέατα, η υπόλοιπη ομάδα φαινόταν επικεντρωμένη στα ψώνια και να ξεκουραστεί στο ξενοδοχείο. Ο ίδιος ο πιλότος, ανέφερε αργότερα η Βούλοβιτς, πέρασε 24 ώρες κλειδωμένος στο δωμάτιό του, αρνούμενος να βγει από εκεί.

Στις 1:30 μ.μ. στις 26 Ιανουαρίου του 1972, το πλήρωμα συνάντησε την πτήση 367 στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και παρακολούθησε τους επιβάτες και το προηγούμενο πλήρωμα να κατεβαίνει από το αεροπλάνο. Οι νέοι επιβάτες επιβιβάστηκαν και η πτήση απογειώθηκε στις 3:15 μ.μ.

Μόλις 46 λεπτά μετά, χτύπησε η καταστροφή.

Στις 4:01 μ.μ., συνέβη μια έκρηξη στο χώρο των αποσκευών. Το αεροσκάφος, πριν πέσει από ύψος 33.330 πόδια πάνω από το τσεχοσλοβάκικο χωριό Srbská Kamenice, κόπηκε στα δύο. Από τους 28 επιβάτες και πλήρωμα, μόνο η Βούλοβιτς επέζησε.



Ευτυχώς, ο Bruno Honke, ο χωρικός που την ανακάλυψε, ήταν γιατρός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μπόρεσε να την κρατήσει ζωντανή μέχρι να φτάσουν οι διασώστες. Αλλά δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα. Από τη συντριβή, η Βούλοβιτς είχε σπάσει και δύο πόδια, είχε τρεις σπασμένους σπόνδυλους, είχε σπάσει τη λεκάνη της, τα πλευρές της και είχε υποστεί κάταγμα στο κρανίο.

Αφού μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στην Πράγα, η Βέσνα πέρασε αρκετές μέρες αναρρώνοντας σε κώματος.

Εκτός από τα εκτεταμένα σωματικά τραύματα και το σπασμένο κρανίο της, ο εγκέφαλός της αιμορραγούσε και είχε υποστεί αμνησία. Από την ώρα που προηγήθηκε της συντριβής, μέχρι σχεδόν ένα μήνα μετά, η Βέσνα δεν είχε ιδέα τι είχε συμβεί. Θυμόταν ότι χαιρετούσε τους επιβάτες και έπειτα, τίποτα. Αυτό, μέχρι που είδε τους γονείς της στο δωμάτιο του νοσοκομείου.

Πώς επέζησε;



Αν και τα τραύματά της θα μπορούσαν να την έχουν αφήσει μόνιμα παράλυτη ή ακόμα και νεκρή, 10 μήνες μετά από την πτώση, η Βέσνα περπατούσε και πάλι. Οι γιατροί δεν περίμεναν ποτέ ότι θα ζήσει τόσο πολύ, και πράγματι, τους εξέπληξε από τη στιγμή που ξύπνησε.

Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν ξύπνησε ήταν να ζητήσει ένα τσιγάρο. Η περίοδος αποκατάστασής της ήταν πραγματικά σχετικά σύντομη και απίστευτα επιτυχημένη, γεγονός που το απέδωσε στην "παιδική διατροφή που περιλάμβανε σοκολάτα, σπανάκι και ιχθυέλαιο".

Οι ερευνητές της αεροπορικής ασφάλειας πιστεύουν ότι η θέση της στο αεροσκάφος κατά τη διάρκεια της έκρηξης την βοήθησε να επιβιώσει από την πτώση. Βρισκόταν στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, με το καροτσάκι των τροφίμων όταν κόπηκε η άτρακτος.

Ενώ πολλοί επιβάτες πετάχτηκαν έξω από το αεροπλάνο μετά την έκρηξη, το καροτσάκι κράτησε την Βέσνα. Το μικρό τμήμα της ατράκτου στο οποίο βρισκόταν και έπεσε στο έδαφος, βρέθηκε πάνω σε μια πολύ δασώδη, χιονισμένη πλαγιά.

Οι γιατροί της συμφώνησαν με τους ερευνητές και πρόσθεσαν τα συμπεράσματά τους. Ισχυρίστηκαν ότι εκείνο που παραλίγο να μην της επιτρέψει να γίνει αεροσυνοδός -η πίεσή της-, ήταν αυτό που τελικά της έσωσε τη ζωή. Οι γιατροί της πιστεύουν ότι η χαμηλή αρτηριακή πίεση δεν επέτρεψε την καρδιά της να σκάσει κατά την κρούση στην πλαγιά.

Η πτήση JAT Yugoslav 365, όπως διαπιστώθηκε μετά την τραγωδία, είχε στοχοποιηθεί από Ustaše, μια κροατική αποσχιστική ομάδα που επιδίωκε ανεξαρτησία από τη Γιουγκοσλαβία. Μέλη της οργάνωσης είχαν τοποθετήσει ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό λίγο μπροστά από το φτερό του αεροσκάφους. Σε απάντηση της επίθεσης, τα μέτρα ασφαλείας των αεροδρομίων έγιναν αυστηρότερα στη χώρα.

Πίσω στην χώρα της, την υποδέχθηκαν ως εθνική ηρωίδα. Της δόθηκε το προσωνύμιο "η ηρωίδα του Ψυχρού Πολέμου" και τιμήθηκε από τον τότε Γιουγκοσλάβο ηγέτη, Τίτο. Μερικά χρόνια αργότερα, της αποδόθηκε επίσημα το βραβείο Γκίνες, αφού κατείχε το ρεκόρ της επιβίωσης από τη μεγαλύτερη πτώση στην ιστορία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε αρκετά φτωχικά. Αρνούνταν σθεναρά πλέον να μιλάει για το περιστατικό, ακόμη κι όταν της έκαναν προτάσεις παγκοσμίου φήμης ονόματα όπως η Όπρα Γουίνφρεϊ και το BBC. Συνήθιζε να λέει ότι ποτέ δεν αισθάνθηκε τυχερή. "Τυχερή θα ήμουν αν δεν είχα ανέβει ποτέ σε εκείνο το αεροπλάνο".

Λόγω της αμνησίας της, η Βέσνα δεν είχε καμία μνήμη για τη συντριβή ή την έκρηξη και παρέμεινε με την ίδια αγάπη και την αίσθηση της περιπέτειας που είχε προηγουμένως. Παρέμεινε φανατική ιπτάμενη μέχρι το θάνατό της το 2016 σε ηλικία 66 χρονών. Αιτία θανάτου ήταν η καρδιακή προσβολή.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Το πιο μοναχικό δέντρο του κόσμου



Το πιο απομακρυσμένο δέντρο στον κόσμο απέχει περισσότερο από 235 χλμ από τον κοντινότερο γείτονά του.



Φωλιασμένο σε έναν καταπράσινο όρμο, το μοναχικό δέντρο που βρίσκεται στη νήσο Κάμπελ στη Νέα Ζηλανδία δε θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Το Sitka spruce (ένα είδος πικέας), ένα εγγενές δέντρο του βορείου ημισφαιρίου, απέχει πολύ από τους συγγενείς του. Στην πραγματικότητα, το πιο κοντινό δέντρο βρίσκεται περισσότερο από 235 χλμ βορειοανατολικά, στις Νήσους Όκλαντ.

Το μοναχικό δέντρο φυτεύτηκε κάποια στιγμή στις αρχές του 20ού αιώνα από τον τότε κυβερνήτη της Νέας Ζηλανδίας, τον Uchter John Mark Knox, 5ο κόμη του Ranfurly. Πάνω από 100 χρόνια αργότερα, το δέντρο θεωρείται το πιο απομονωμένο δέντρο στον κόσμο, μιας και ο πρώην κάτοχος του ρεκόρ, το Δέντρο της Τενερέ στην έρημο της Σαχάρας, έπεσε από έναν μεθυσμένο οδηγό.

Το κωνοφόρο αντέχει όχι μόνο στην απομόνωση αλλά και στον άγριο καιρό της περιοχής. Το νησί Κάμπελ έχει το πιο συννεφιασμένο κλίμα στην υπο-Ανταρκτική, με βροχή για 325 ημέρες το χρόνο και φοβερούς ανέμους για 100 ημέρες. Παραδόξως, το δέντρο φαίνεται να αναπτύσσεται σε αυτές τις συνθήκες και αυξάνεται με ρυθμό από πέντε μέχρι και δέκα φορές γρηγορότερα από το κανονικό.



Παρ' όλα αυτά, το ύψους 9 μέτρων δέντρο δε διαθέτει το χαρακτηριστικό κωνικό σχήμα του είδους, αλλά αντίθετα αναπτύσσεται σε σχήμα κουνουπιδιού. Πιστεύεται ότι αυτό οφείλεται στον κορμό που κάποτε χρησιμοποιήθηκε ως χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αυτό πιθανότατα συνέβη πριν από αρκετές δεκαετίες, όταν στο νησί ζούσε μετεωρολογικό προσωπικό όλο το χρόνο.

Το Πιο Μοναχικό Δέντρο αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση του ανθρώπινου αντίκτυπου σε αυτό το εύθραυστο και μοναδικό οικοσύστημα. Ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε το νησί Κάμπελ για τη φαλαινοθηρία, τις φώκιες και τη γεωργία από την ανακάλυψή του το 1810. Άλλα έμβια που πήγαν στο νησί από τον άνθρωπο, όπως οι αρουραίοι και τα άγρια βοοειδεί, έχουν απομακρυνθεί, αλλά το δέντρο παραμένει ακόμα.

Το 2014, επιστήμονες πήραν δείγματα πυρήνα από το 100 χρόνων δέντρο για να εξετάσουν τις πληροφορίες για το κλίμα που περιέχονται στα δαχτυλίδια του κορμού. Παρά την απομακρυσμένη θέση του, οι δακτύλιοι του δέντρου περιέχουν ίχνη ραδιενεργούς άνθρακα από υπερκείμενες πυρηνικές δοκιμές.



Το νησί Κάμπελ αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και αποτελεί προστατευόμενο φυσικό καταφύγιο της Νέας Ζηλανδίας. Η πρόσβαση είναι περιορισμένη και για να το προσεγγίσει κανείς απαιτείται άδεια.
 

BULMONT

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.307
Ηλικία
60
Περιοχή
ΠΑΤΡΑ
Μοτοσυκλέτα
ΚΤΜ 1190
Όνομα
BAΓΓΕΛΗΣ
Περιοχή
ΠΑΤΡΑ
Ελπίζω να μη βρεθεί ο βλάκας που θα κάνει την π@π@ρι@ και σε αυτό..
Απ' ότι φαίνεται δεν έχει δρόμο εκει κοντά....
 
Top Bottom